ўғлонлар,
Бир суҳбат кечади дилкаш ва дилдор.
Худди шу ғанимат дамни, ёронлар,
Топиб бўлармикин кейин қайта бор.
Олам манглайига сирли тонготар
Зарҳал билан оппоқ бир хат битади.
Ўқидингми-йўқми, сўнг қуёш ботар,
Ҳаётингдан бир сир беиз кетади.
Қадим ривоят бор: донишманд бир зот
Қатлининг олдидан ёдларди ғазал.
Ибодат ўрнида шеър айтса, наҳот,
Сўрдилар: бу ишда ҳикмат борми сал?
Ёнда ҳамроҳ эди суюк китоби,
Қўлдан қўймаганди ҳатто сўнгги он,
Шундай бўлган экан доно жавоби:
Ҳозир ёдламасам, ёдлайман қачон?
Энтикаман, умрим чорраҳасида
Илк бор севгим билан учрашув вақти.
Севги бўстонининг пок ҳавосида
Туб қўйиб, барг ёзар яшаш дарахти.
Севги – табиатнинг ноёб самари,
У йўлдош, у билан кўп довон ошув,
Бу кун севгим пешвоз чиқмиш мен сари,
Кейинга қолдириб бўлмас учрашув.
Умрнинг ёшлиги, баҳори дуркун,
Ёшлик боғларида гуллар нопармон.
Эшик қоқса хаста кексалик бир кун
У гуллар атрини қайдан топарман?
Ёшлик чаманининг атир исини
Шу лаҳза ғазалга кўчирмоқ они.
Кейин, анча кейин гул кулгусини
Ёдга солгувчидир севинч достони.
Йигирманчи аср жабҳаларида
Чеккада ва лоқайд инсон борми ҳеч,
Зафар ёнсин тарих саҳфаларида,
Зафар букун керак, эрта бўлар кеч.
Бу кун тирикликнинг кун тартибида
Кураш, эзгу ишлар, ёзилажак байт.
Мангулик қатраси қон таркибида
Туғёнлар кўтариб жавлон урар пайт.
Биз бахтга, севгига қонмаймиз ажаб,
Дўстларнинг кўзидан меҳр излаймиз.
Йиғган зар кукундан атиргул ясаб,
Тўлқин шиддатидан сеҳр излаймиз.
Ҳаётда қидирган, топган инсонлар
Байрамга чиққандай хушнуд бўлсинлар.
Синглим, дунёдаги барча дўконлар
Байрам сарупоси билан тўлсинлар.
Соғинчларга ихтиёр бериб,
Қалбнинг сирли қулфи очилар,
Фақат яхши хабар келтириб,
Эшик қоқар шод почтачилар.
Орзулар кўп ёруғ дунёда,
Биз соғинган ошинолар мўл.
Гоҳи отлиқ, гоҳи пиёда
Почтачилар йўл босарлар, йўл.
Хуржунларда соғинч хатлари,
Муждаларга хуржунлар тўла.
Ниятлари, ҳаловатлари —
Севинтирмоқ бизни бир йўла.
Мен танийман бир почтачини,
Қишлоқда йўқ уни билмаган.
Унинг якка-ёлғиз лочини
Бир вақт жангдан қайтиб келмаган.
Шундай бўлган, шундай бўлган: ул
Хат ташиган чўнг бардош билан.
Хуржун қорахатга тўлган, ул
Эшик қоққан кўзда ёш билан.
Қалб, покликда қолма йўлингдан,
Сен шундайин ташигил хабар,
Одамлар хат олиб қўлингдан
Қувонсинлар гўдаклар қадар.
Севганини