Нурмуҳаммад Исроилов

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР


Скачать книгу

кўзларин тубида ёнган

      Ишқдан унга оташ бўлса бас.

      Бир парирў мумтоз жононга

      Ғазал айтмоқ шоирга ҳавас.

      У базмлар майинобидан

      Хуш учгунча ичмоқчи эмас.

      Шоир жонбахш ишқ гулобидан

      Фақат битта ҳўплаш билан маст.

      Сен таъбини сўрама, сўра

      Шоир зотин феълидир аён.

      Гоҳ минг достон сўзидан кўра

      Жонга оро битта такаллум.

      Санаб берай қай тилагин ман,

      Тилаклари кўп эмас, хуллас.

      Хуллас, унга бор ранги билан,

      Биргина… шу олам бўлса бас.

      ОЙНАИ ЖАҲОН

Дўстим Анвар Каримовга

      Номини “зангори кўзгу” атаймиз,

      Ва ҳайрат-ла деймиз “ойнаи жаҳон”.

      Ҳар кеч ихтиёрсиз кўзни қадаймиз,

      Сеҳрли чироғи ёқилгани он.

      Замоннинг танг-таранг нервлари худди

      Тасвир узатгувчи симлар ҳарёнда.

      Симлар ва сирларнинг йўқдай ҳудуди,

      Воқифдир не содир катта жаҳонда.

      Ҳаяжонга тушиб сўйлар бемалол,

      Гўё ташрифига маҳталдир уйлар.

      Қўмсалган қадрдон дилкаш дўст мисол

      Уйга кириб келар одамлар, куйлар.

      Ингичка у симлар ўхшар эрмакка,

      Паришон сочлардай ҳарёққа тўзган.

      Тасвирни беёлғон қабул этмакка,

      Ростлик антеннаси кўкка бўй чўзган.

      ОТАЛАР ВА БОЛАЛАР

      “Ҳар куни кечқурун мен осмонга қараганимда, шу митти, аслида эса шу улкан юлдузларни ўз кўзим билан яқиндан жуда-жуда кўргим келади”.

(7-синф ўқувчисининг иншосидан)

      “Гагарин-гагарин” ўйнар болалар,

      Оталар жилмайиб кетарлар нари,

      Болалар оталар ёдига солар

      “Чапаев-чапаев” ўйнаганларин.

      Гагарин йигирма етти ёшида

      Лол этди, лол этди жумла дунёни.

      Бу кун тирик она ҳаёт қошида

      Дунёнинг энг суюк дилкаш ўғлони.

      Жасур космонавтлар хонадонида

      Кулгувчи шу йигит топмишди қадр.

      Гагарин баҳодир дўстлар ёнида

      Бугун ҳам йигирма етти ёшдадир.

      Юлдузлар кўк сари чорлаб ёнар шан,

      Гўё терилмаган сирли лолалар.

      Оталар Гагарин ёшидан чиққан,

      Етмаган ҳали у ёшга болалар.

      ЛЕОНАРДО ДА-ВИНЧИ

      Она сиймосида бир маъсум санам,

      Оқ сийнаси узра гўдагин боши.

      Энтикиб пок нафас олишида ҳам

      Аёндир парилар, ҳурлар қондоши.

      О, сен бахтлидирсан ва боқийдирсан,

      Яшашнинг шавқига, сирига асир —

      Илҳом-ла йўғрилган ягона фурсат,

      Лаҳзани тополган даҳо мусаввир.

      Табиат яратмиш кўп доно асар.

      Ўзининг умрига пойдор этгулак.

      Юрак ва муҳаббат, ният ва самар,

      Эрксизлик ва Исён, Она ва Гўдак…

      Бўёқми сўнмас бир шуълада ёнган,

      Санамнинг фаришта юзига қаранг,

      Ўлмас эзгуликка, нурга айланган

      Мангулик бағридан ўғирланган ранг.

* * *

      Молин мақтаб сотар шўх дўкончи қиз,

      Унинг