АСАРЛАР ТЎПЛАМИ (3-жилд). Сирожиддин Саййид

сиёҳ иси.

      Ҳаммамиз битта боғнинг

      Ниҳоллари, баргидай.

      Оқ, ёруғ синфхоналар

      Онамизнинг бағридай.

      Биринчи синф каптарлар,

      Жимирлайди жон ва тан.

      Чарх урар бизлар билан

      Кабутардай оқ Ватан.

2007

      МУЛТФИЛМ

(Болаларга)

      Бургани бурга еди,

      Куркани курка еди.

      Бўрини ғажир бўри,

      Ўлжани еди зўри.

      Чўққилар биқинида,

      Бургутларнинг инида –

      Жўжа чўқир ўзининг

      Укасининг кўзини.

      Қувлаб юрар гиначи

      Ниначини ниначи.

      Кўринг-да бу қилиқни:

      Балиқ еди балиқни.

      Қуённи қувлар қуён,

      Тулки қочмоқда қаён?

      Қочиб юрар ҳўкизлар,

      Изларидан – тўнғизлар.

      Кенгуруни кенгуру

      Сакраб-сакраб, кенг юриб,

      Тармашади кетига,

      Чанг солар сўнг бетига.

      Маймунни миниб маймун

      Тимдалар уни мамнун.

      Қоплон босиб панжасин

      Еб қўйди қоплончасин.

      Илонлару чаёнлар

      Судралмоқда қаёнлар?

      Буларнинг ҳаммасини,

      Каклигу саъвасини –

      Келиб қолар-да беғам,

      Еб қўяр битта одам.

      Бу ёғи қизиқ бўлди,

      Бир катта чизиқ бўлди.

      Сиз булардан фарқ қилинг,

      Даврасини тарк қилинг.

      Китоб ўқинг болалар,

      Китоб ўқинг болалар.

      Бу шеърни айтди дилим,

      Дунёда энг зўр – билим.

      Ана сизга мултфилм,

      Мана сизга мултфилм.

2007

      «Тушмиш қайси дарахтлардан, болалар…»

      Тушмиш қайси дарахтлардан, болалар,

      Қуёш каби чарақлаган болалар?

      Ёрқин, порлоқ юлдузларнинг остида

      Толелари ярақлаган болалар.

      Юраклари бойчечакни ўпмаган,

      Чўнтаклари жарақлаган болалар.

      Навоийни бир варақлаб кўрмаган,

      Пулни яхши варақлаган болалар.

2007

      МИР ТЕМУРИЙ ҚОВУНЛАР

      “Сайҳун суйининг шимоли тарафидаги қасабалар: бир Ахсидур. Китобларда Ахсикат битирлар… Умаршайх мирзо муни пойтахт қилиб эди. Сайҳун дарёси қўрғонининг остидин оқар… Қовуни яхши бўлур. Бир навъ қовундирким “Мир Темурий” дерлар, андоқ қовун маълум эмаским оламда бўлғай”.

(Заҳириддин Муҳаммад Бобур. “Бобурнома”, саккиз юз тўқсон тўққизинчи (1494) йил воқеалари).

      Мен бахтимдан мудом юрдим илгари,

      Ўтди яна рамазону ийдлари.

      Димоғимдан ҳаргиз кетмади нари

      Мир Темурий қовунларнинг ҳидлари.

      Ўз бобомдан ёдгор қолган зироат,

      Англармиди буни Ҳирот, ҳиндлари.

      Бу не соғинч эрур, не сир-синоат –

      Мир Темурий қовунларнинг ҳидлари?

      Ғурбат отим жиловини қўйвормай,

      Байрам қилди дарду ҳасрат итлари.

      Эсиб турди қай ергаким мен бормай,

      Мир Темурий қовунларнинг ҳидлари.

      Аччиқ чоғир берди менга давроним,

      Коса тутди доим ҳижрон риндлари.

      Бу