авам чедип кээр кылдыр чүнү кылзымза экил, аъдым? Бар-ла бурганнарга, харын-даа Эрлик-Хаанга, чер ээлеринге бар шаам-биле тейледим. Ол хиреде авам келбес-тир.
Аът шимчеш дивейн, боду база ава болгаш, бичии кижини ыыт чок дыңнап турган. Өйлеп-өйлеп, эрбенниг эриннери-биле Холурааштың ажыг дустуг карааның чажын чылгап каап, хаарыктаан.
– Чүге бурганнар мени дыңнавас чоор? Авам чедип кээр кылдыр чүнү канчаайн? Оода сен, Кара-Доруг, ону меңээ чугаалап бээйт.
Кажан Дөргүнче оолчук үш хонгаш кээрге, авазының мага-бодун сек чиирлер дажып апарган болган.
Дүнелерде Холурааш авазының чыткан черин дастар, кускуннар, дээлдигеннер тегерип ужуп-ла турар кылдыр дүжээр. Эң чидиг дыргактарлыг, эң ханзырак дас баштаан куштар авазын хара бер чазып сыырып-сыырып, сөөгүн хемдээн соонда, дүъш соондагы хүннүң херелдеринде хөй сөөктер кылаңайнып чыдарын дүжей бээр апаргылаан.
Холурааштың сагыш-сеткилиниң хоозуралы даңды күштелип, шыдаар аргажок сарыннал боой тудуп кээр апарган. Сеткилиниң ханызында бир-ле даш чыдар, а ол даштың аарынга шыдаар күжү чок болуп, бир-ле караңгы куйда дүлейленип, согураарып, барык өлүг кижиге ол дөмейлешкен. Чежемейниң-даа тодуг болза, күш чок, хептиг хирезинде үргүлчү доңар, а кажан өөрү-биле ойнааш, каттырарга, ол каткы ыыга дөмей боорга, Холурааш боду безин корга бээр.
Ооң авазы эң-не чугула, эң-не улуг чүүлдү боду-биле катай алгаш барган, а ону кым-даа, харын-даа ачазы безин дедир эгидип шыдавазынга ол дендии муңгарап, канчаар-даа аажок хилеп чораан.
***
Чинчи мөчээн соонда беш хонганда, Иргит аймактың улуг хамы Содуна Дөргүн чоогунга чеди хонуктуң одаан кывыскан. Өлген кижи беш-алды-чеди хонуунда өө турар черге, чоок кижилеринге ыяап кээр. Ол каракка көзүлбес сүнезин-биле чүгле хам чугаалажыр. Мөчээн кижи бир-ле чүвеге азы бир кижиге хомудалын хамга чугаалап бээрге, ол ону чоок кижилеринге дамчыдар. Холурааштың авазы улуг дыка хомудалы чок, чүгле оглу адазының изин истээрин чагып турарын хам дыңнаткан.
Ёзулалдың чаңчылын сагып, отче чемниң дээжизин салган соонда, Чинчиниң сүнезини чоруй барганда, отту өжүрүпкен. Хамык улус өглеринче чана берген.
Кажан кижи чорта бээрге, ооң бора сүнезини өгге артып каар, а кол сүнезин ужуп чоруптар. Дөртен тос хонук иштинде чула өгге хып кээр. Чырыы эвээжей бээрге-ле, чулаже үс немээр, ол даңны атсы кывар.
Удуур бетинде, Конгур өгнүң өрегезин ыяп дуй дыртып алыр. Удаан улустуң экини күзээн бодалдары караңгыда өрегеден үнмезин дээш ындыг. А кажан даң адып кээрге, өрегени ажыда тыртыптарга, хүннүң херелдери өгнүң от салган ожуун чырыда бээр.
– Чуланы чоп үргүлчү кыпсыр апардывыс? Азалар бисче чагдавазын дээш бе? – деп Холурааш ачазындан айтырган.
Ону дыңнааш ачазы серт дээн. Оттан ырадыр олуруп алгаш, ол долгандыр көргүлээш, харыылаан:
– Чок, оглум, ол дээш эвес. Аваңның сүнезини караңгыда аспайн, бурганче чырыкта чеде берзин дээш чула кыпсып турар мен.
– Бир эвес