Анонимный автор

Kardeş Sesler 2019


Скачать книгу

davranışlarım dan beni sorumlu tutuyordu. En cesur ve en sevdiğim ben sanık sandelyem de otururken yüzsüz bir taleple bir kahve molası istedi. Sıcacık fincanım da tüten mis kokulu kahvemi yudumlarken rahat bir tavırla son savunmamı yaptım. Gün içi davranışlarımdan ben sorumluydum ve ben insanım yanlışım doğrularım bana ait, kimseyi mutlu etme mecburiyetim olmadığı gibi hayatımı renklendiren benimle hayatı paylaşan insanları sevdiklerimi incitme bilerek bilmeyerek zarar verme hakkımında olmadığını söyleyip duruşmayı bitirdim.

      (AYB Edebiyat Akademisi, Deneme Atölyesi 2019)

      GECELER

      Bir yalvarış geceye ellerim açık.

      Masal mı yaşananlar sonu karışık?

      Yıldızlara yürüsem, tutar mı ışık.

      Araladım umutla eskiyen geceleri.

      Geceler ki uzun, derin bir endişe.

      Biçare gidiyorum, sonsuz çöküşe.

      Kement atsam boş, gökteki son güneşe.

      Geçiyorum yarışla, eskiyen geceleri.

      Ne ümit buldum eski korkularım da

      Ne ben yanıldım yeni yankılarım da

      Bir kıyamet ki sessiz uykularım da

      Dikiyorum telaşla, eskiyen geceleri

      Yüreğimde ki hasret katran karası

      Kanatır içimi yalnızlık yarası

      Yakılsın artık bu bahtımın çırası

      Yıkıyorum fıratta eskiyen geceleri

      Yıldızlar toplayıp, saçlarına taksam.

      Tel, tel ayırıp, ellerime dolasam.

      Sonra çıkıp dışarı, güllere koşsam,

      Alıyorum sarışla, eskiyen geceleri.

      Bir bana miras kaldı senden yalnızlık.

      Dudağım hece, boğazımda hıçkırık.

      Yalvarmak nafile, aklım pek karışık.

      Geçiyorum karışla, eskiyen geceleri.

      Türküler söyledim şiir karaladım.

      Ben de sen gibi yürek mi yaraladım.

      İçimde ki derde, nefes araladım.

      Siliyorum yavaşça eskiyen geceleri.

      (AYB Edebiyat Akademisi, Şiir Atölyesi 2018)

      GELME

      Siyah sütler sağıyorum

      Dünyanın gece memelerinden.

      İçiriyorum, yalnızlığıma.

      Sarılar topluyorum güneşi solduran.

      Aşkın acısından yüzüme sürüyorum.

      Uzun bekleyişten yaşlanan, ellerimdi.

      Bir ölüm yalnızlığı yakıyor yüreğimi.

      Denizler sanki bir avuç mavi.

      Gözlerinin rengiydi yüzüme sürdüğüm.

      Karlar yağdı, beyazdı avuçlarım.

      Sensiz, kimsesiz, ağarırdı saçlarım.

      Artık gelmeni istemiyorum, gelme.

      Toprak alsın, tüm renklerimi,

      Bir anne şefkatiyle.

      (AYB Edebiyat Akademisi, Şiir Atölyesi 2018)

      USTA

      Sen baktın ya gözlerime

      Yaşanmamış bir bahar geldi usta.

      Tuttun ya ellerimden, öyle sıkı

      Öyle derinden

      Sana sığındım kalkıp da yerimden.

      Güvendim böylece, güvendim usta.

      Uzakta durur ya dağlar

      Öyle dik, öyle hoyrat.

      Biliyor ya yüreğim ne huzurlu ne rahat

      Burada kalsın özgürlük, burada insan,

      Burada kavga

      Geliyorsun ya sen de yollar ipek,

      Kollarım kanat.

      Kuş ol da uç gayri, dönmek yok usta,

      Bu dağlarda sana bana, ölmek yok usta.

      Evvel zaman önce, dur da ben anlatayım

      Parça parça döküldü, kanadı her bir yanım.

      Bir kaldı bana, bir dumanlı başım

      Ne yanlış, ne doğru heyhat! Pek yanılmışım,

      Bülbül ol da anlat, güllere mi kanmışım?

      Anlat bana usta, anlat, geç mi kalmışım?

      Bir zamanlar gençtim, ben de

      Herkes kadar,

      Cesur olmak dedikleri, ağaçtan atlamak kadar.

      Eteklerim de ziller, kucağım da topaçlar ,

      Bir şey aldı bilmem, benden benim olanı

      Bulur muyuz dersin usta,

      Bulur muyuz arda kalanı?

      Sevgi dedikleri, büyüyen bir ırmaktı,

      Yol ararken, bir niyeti akmaktı,

      Sen açıp da göğsünü bu yol sanadır dedin

      Büyüdü gözlerimde doldu bir nehir.

      Kapatma gözlerin izin ver usta.

      Uzaktaydın sen, vardı sence sebebi.

      Buradayken ben üstelik,

      Burası cehennem dibi.

      Oynar gibi bir çocuk arkadaşıyla

      Sobeleme,

      Bul beni bu yerde, bul be usta.

      Sen tut elimden, kal be usta.

      Büyür ya gölgeler, gölge tenhada gezer.

      Sessiz içre, derinden, güneşleri öteler.

      Kucağımda sübyan, hayat beni iteler.

      Dur bi soluk alayım, sor be usta

      Bir yok var içimde alevli kor be usta.

      Karanlıktı bu sokaklar, karanlık ve ışıksız

      Unutuldum bu yer de, bu yer sessiz ve ıssız.

      Birileri elbet yanımda, ama kader nasipsiz.

      Ellerimi yüreğine koymadan gitme usta.

      Yıllar sonra beni benden beni senden etme usta.

      Bir uçurumun kenarında, rüzgarın kucağında.

      Bir karanlık güç gibi ateşin ocağında.

      Yandığım cehennemin narından yatağında.

      Ne orda ne burda, başının saçağında.

      Dolaşsam tellerine açma beni usta.

      Bu dipsiz kuyulara saçma beni usta.

      Çıkmaz bir sokakta yol aradım,

      Önümde bir ışık, o sendin.

      Dokunsam, ateştin alev alacak.

      Ulaşsam ellerim bir yokluğa varacak.

      Hayal