дала қизи.
«ЛАЗИЗ ДАРД ИЛА…»
ЛАЗИЗ ДАРД ИЛА,
Кеча – оппоқ дард узра ғубор.
Кўкда булут. Сўрар далалар:
“Қуёш, нуру кўз ёшинг юбор”.
Лазиз дард ила,
Ёмғир ерга қўнар. Томчилар
Бир чавандоз мисол енгилди,
Тулпорини осмон қамчилар.
Лазиз дард ила,
Қор эрийди, ирмоқ шошилар,
Ёмғир тинар, сўнгра буғ тўзар –
Дардли баҳор ҳусни очилар.
Лазиз дард ила…
1960 ЙИЛ 31 ДЕКАБРЬ
Беш йил ҳам тез ўтиб кетади,
Гар бўлсак омон.
Мақсудига ҳар ким етади,
Ноумид – шайтон.
Тарк этайлик, майли, уйқуни,
Яқин Идеал.
Илми ҳикмат ёндирар сувни –
Ошино матал.
Кимдир шеърда машҳури жаҳон,
Ёрқин тафаккур,
Ким насрда сўзи бир уммон,
Ва тиғдек ўткир.
Тақдири ҳукм этар келгуси,
Азиз дўсту ёр,
Албат, бизни қутлар келгуси
Бу ОНА ДИЁР!
1961
РОНДО
Бу хафа кеча кечар,
Қувгай уни офтоб.
Бу кеча пардек учар,
Қўйнида мажҳул сароб.
Бу хафа кеча кечар,
Кечар кўнгилдан алам.
Ул ўзи заҳар ичар –
Аламсиз қолгай олам.
Бу хафа кеча кечар,
Кечар ғафлат уйқудан…
Уйқу билмаган кеча
Порлар яна туйғудан.
Бу човук кеча кечар…
«АСТА НАВОИЙНИ ЎҚИЙМИ…»
АСТА НАВОИЙНИ ЎҚИЙМИ,
Мен бошингда, бағрим, шивирлаб?
Ёки ўзим шеърлар тўқийми?
Йўқ! Қоғозга тўкилмади қалб,
Қалб баёни шунча қийинми?!
Уйқу бўлмас менга бу тун ҳам,
Тонгни кутиб олурман ҳали.
Бир илтижо кўзинг юм, санам,
Бас энди сеҳр этмоқ, гўзалим,
Уйқу бўлмас менга бу тун ҳам.
Наҳот, уйқу этгуси маҳрум
Гўзал хаёл ила оқмоқдан.
Оташ нигоҳ, оташ табассум,
Мени армон сари боқмоқдан,
Наҳот, уйқу этгуси маҳрум.
Ухламайман гар сен уйқуда,
Сен уйқуда мен уйғоқ танҳо.
Ойдин кеча. Ойми парқуда
Ётган, ёки сенми, дилрабо?!
Ухлолмайман гар сен уйқуда.
«ЎНАР ГУЛЛАР, ЯШНАР ВА ТОЛАР…»
ЎНАР ГУЛЛАР, ЯШНАР ВА ТОЛАР,
Неки бордир иқлимда.
Лекин ижод меҳнати қолар,
Толиш билмай ақлимда.
Эзгу туйғу маскани, юрак,
Ёнғин янглиғ ёнғил сен.
Менга илҳом осмони керак,
Ёмғир янглиғ ёғил сен.
«ОНА, МЕНИ УЙҒОТ САҲАР…»
ОНА,