минг бор ўлганим.
«СЕНСИЗ КЎКДА МОҲИТОБ…»
СЕНСИЗ КЎКДА МОҲИТОБ,
Сенсиз минг юлдуз уйғоқ,
Бу тун шамол ҳам увлоқ,
Қани, деб этар хитоб.
Қани у, деб жилдирар,
Гулзор томон оққан сув.
Кўз ёши тиниқ, оҳу,
Гул баргида милтирар.
Сира ўчмайди чироқ,
Уйқу келмайди ахир.
Айрилиқ бунча оғир,
Айрилиқ бунча йироқ…
Танҳо тағин бугун ҳам,
Хаёлингни ўпаман.
Ухла, мен-да ётаман,
Ухла, хайрли оқшом.
АЛЛА
Йўқ деб ота ва онам,
Куйма, ҳаммаси ўзим.
Қўғирчоқ, ухла энди,
Кўрар кўзим, оҳ, қўзим,
Алла-ё, алла.
Тинг… тинг… ёмғир ёғар, тин,
Кеча шундай зимистон –
Чунки ухлаш керак тун,
Олам кўрпаси осмон,
Алла-ё, алла.
Индамайсан сира ҳам,
Йиғламайсан сен доим,
Ухлагин ювош болам,
Кимдир келар… Жим, ойим,
Алла-ё, алла.
Оҳиста ётур бу чоқ
Ва қиз юмади кўзин.
Уйғоқ эди қўғирчоқ,
Ухлаб қолди қиз ўзи,
Алла-ё, алла.
«ЭЛТАР ДЎСТУ ЁР…»
ЭЛТАР ДЎСТУ ЁР,
Аста мотамдор,
Уни тупроққа
Кўмишга.
Нимадир ёдгор
Қолдирмаса гар,
Ҳукм – унутмоққа
Кўнишга.
Шамол кезади,
Юрак эзади,
Бу ғамгин забон
Асабий.
У на безади,
На-да сезади,
Йўқ энди ўғлон
Абадий…
«ЎЗ ЎТИМГА ЎЗИМ ҚОВРИЛАЙ…»
ЎЗ ЎТИМГА ЎЗИМ ҚОВРИЛАЙ,
Қўй, кечирма, авф этдим дема,
Тупроқ каби кўкка соврилай.
Ойлар ўтар, йиллар… бир замон,
Сен гуноҳим эслаган дамда
Мангу тамом бўламан, инон.
Бу гуноҳим фақат кечма сен,
Аччиқ-аччиқ кўз ёши қилай –
Бу дунёдан ҳеч ким кечмасин.
«РИЁКОР ТУШ ВА ҒАДДОР ТУШ…»
РИЁКОР ТУШ ВА ҒАДДОР ТУШ:
Танҳо армон кетмиш ташлаб,
Юрак ғашлаб, кўзим ёшлаб.
Уйғондим-у, бўлдим беҳуш,
Риёкор туш ва ғаддор туш.
Ажойиб туш, ғаройиб туш,
Яшай олмас эмиш нигор
Менсиз – ёруғ жаҳони тор.
Уйғондим-у, бўлдим беҳуш,
Ажойиб туш, ғаройиб туш.
«ЖОН ОЛГУЧИ МУСИҚИЙ ОҚАР…»
ЖОН ОЛГУЧИ МУСИҚИЙ ОҚАР,
Изтиробда Лист.
Ёнган қалбни у яна ёқар,
Туғён этар ҳис,
Унга жўр ёмғир.
Йиғлар осмон ва маржон ёши
Томар ойнага.
Сен келмасанг – агар Қуёши
Кулар Ой нега?
Айрилиқ