yıllar, ama aklım
Sık döndürer beni geeri.
Tokatçıkta yalnız kaldın,
Aklım tutêr bu resimi.
O gün seftä gittim yola,
Çatraadan geçirdi bakış.
Geeri baktım: durêr Anam,
Gür saçları da taranmış.
Uçtu zaman. Kaç yıl geçti!
Kaç yıl hiç dönmedi geeri!
Hep o tokat, hep o bakış,
Salt saçları heptän armış…
ANAM 60 YAŞINDA
Şükür, Allahım, sana
Anam altmış yaşında.
Taa altmış yaş ver ona,
Sevinsin uşaklarna.
Ver kuvet sän, Allahım,
Ömürdä da ver yardım.
Ensesin o kahırı,
Erleşsin uşakları.
İçersi olsun toplu,
Seslän herersi dolu.
Anamı ko saysınnar,
Cendem olsun kahırlar.
Saalıklı olsun Anam,
Ko desin: “Bu Allahtan!”
İşit, Allahım, beni –
Vermä duamı geeri.
ANAMA KİYAT
Anacıym, özleerim pek seni,
Her gecä düşlerimä gelersin.
Birisi getirmeer haberi,
Bän sa hep bekleerim, hep bekleerim.
Auşam genä aklıma geldi
46 için güç annatman.
Şükür, dönmeerlär geeri.
O titsi yıllar, Anam.
Anacıym, neredän yardım
Zor vakıtlarda sana geldi?
Nändan, sanki, sabur sän aldın
Taşıyarkan o ölüleri.
Anacıym, özlerim pek seni,
Her gecä düşlerimä gelersin.
Uyanıp, aarêêrım elini,
Diz çöküp öpmää onu isteerim.
İkidä-birdä esap alêrım:
Saçlarım artık erä yaayêr.
Saklanıp, yavaşıcık aalêêrım,
Uşaklar sa şüpesiz uyyêêr.
Genä getirerim aklıma
Yaşaman için annatmanı:
Nändan bir parça ekmek almaa?
Nicä korumaa evladını?
Anacıym, özleerim pek seni,
Her gecä düşlerimä gelersin.
Şindi o uzak sözlerini,
Annayıp, canımnan bän üüderim.
Kaç kerä sıra geldi dedin:
“Allahım, ona da ver yavru,
Ozaman, beki, annar beni,
Kalmasın onun kökü kuru”.
Ne dooru sözlär sölärmişin,
Sadä şindi fikirmä girer,
Da annêêrım bän: beklärmişin
Dolaşsın oolun… Yıllar gider…
Anacıym, özleerim pek seni
Her gecä düşlerimä gelersin.
Gençtin sän da, bezbelli,
Sadä şindi bän bunu annêêrım…
Anacıym, özleerim pek seni…
ANALAR, ANALAR, PAALI ANALAR
Anama baaşlêêrım
Bizi duudurêrlar sancı içindä,
Seftä yısıdêrlar sıcak güüsündä.
Sevgiylän bakêrlar üzümüzä,
Hep titirerlär üstümüzä.
Biz sa büüyeriz, kocalanêrız,
Yuvamızdan uzaa hep uçêrız.
Hızlı yaşamak kendisi hep akêr.
O yuvada anamız hep bekleer.
Analar, analar, paalı analar,
Bizi ayaa kaldıran, analar!
Beladan, kahırndan koruyannar,
Gecelerdä göz kıpmayannar,
Analar, analar – hep yayık kanatlar,
Zoru hem ükü üstünä alannar:
Yollarda kalan bakışlar,
Saklıdan damnayan göz yaşlar,
Analar, analar, paalı analar.
Ozaman salt sizi biz annêêrız,
Açan ana hem boba biz olêrız,
Açan kundakta düüler bir cancaaz –
Can erindä öter o çancaaz.
Ürkeriz gecä, aalarkan uşak,
Sallêêrız onu, bakışlar – hep yalpak.
O soluyarkan – sesirgeneriz,
Ne o ana, ozaman biz annêêrız.
Analar ayktaykan, dolaş onnarı,
Erä hiç damnamasın aar yaşları,
Ko şılasın kısmetlän gözlär,
Yalpak laflardan taşsın içerlär.
Brak o gecä sän tatlı uykuyu,
Onnar hep bekleer açalım kapuyu.
Suvazla yanaanı, öp elini –
Prost edecek o hepsiciyni.
Vakıtsız yaşlanêrlar yalpak analar –
Ama genç hep kalêrlar, raatsız o cannar.
Bir buka ettän salt büüderlär bizi –
Kalsın kızımda onun da izi.
Geç kalmayalım saymaa onnarı,
Görelim ayaktaykan – ne mutlu cannarı.
İhtärlársan da sän hep kalêrsın küçük,
Analar sa gittiynän – ozaman say büüdük.
AFET
İhtär Anam, beni afet,
Ani siirek
Yaşamakta
Yalpak oldum. Haber iyi, bet
Verämedim
Hep uzaktan.
Ani