ən böyük heyrəti sənsən!
Mələk də etməzdi sən edənləri,
Xilqətin ən böyük cürəti sənsən!
Bir baxış, bir kəlmə, bir addım ilə
Dünyanın çərxini dəyişdirənsən!
Ruhunla, ağlınla, məhəbbətinlə
Ən dəli aşiqi yetişdirənsən!
İndi səndən özgə nə var dünyada?
Heç nə verə bilməz yerini sənin.
O qədər sehrli müəmmasan ki,
Heç kim bilə bilməz sirrini sənin.
19 FEVRAL
Qamaşdı gözləri rastlaşanların,
Teatr tərəfə nur kimi gəldi.
Sildi yazılanı, keçdi hasarı181,
Gücü var, xoşbəxtlik ondan yan keçə?
Hiss etdi, duydusa, an onunkudu!184
Min qoşun185 yığıla186, yüz karvan keçə –
Məğrur sərkərdədi187 – can onunkudu!
Yüz qapı dalından188, qala küncündən189
Qoparıb apardı190 halal ovunu!
Dastana çevirdi, yazıya aldı
Şahidlər sayrışan191 od-alovunu..
Tavada qızartdı, şəraba qatdı
Ovunu «Beş Qazan» restoranında.
İncə barmağıyla ruhun oyatdı,
Gizilti duyuldu axan qanında.
Sonra yağmur yağdı fevral192 qarıyla,
Onu qucağına qonaq eylədi.
Yolboyu alışan193 dodaqlarıyla,
Ovunu ruhuna calaq eylədi194.
CALAQ 195
Çox illər gözlədim mən bu calağı,
Bu isti nəfəsi çox arzuladım.
Titrəyən bədəni, incə barmağı,
Əsən dodağında gəldi muradım.
Qanımı oyadan öpüşlərində
Ruhuma calanan ruhunu gördüm.
İstilik, od-alov qalxdı dərindən,
Gerçəyə çevrilən yuxumu gördüm.
Əynimin196 ölçüsü, oxşarım, eynim,
Ən uyğun, ən rahat calağım mənim.
Bu ağac hələ çox bar197 gətirəcək,
Bardan əyiləcək budağım mənim.
Mənə vücudunla, ruhun, qanınla,
Dırnaqdan saçacan tuş gələnimsən!198
Ömrün payızında199 həyəcanınla
Təzə bahar kimi xoş gələnimsən!
UNUTMADIM
Şənimə200 sağlıqlar içiləndə də,
Boyuma təriflər biçiləndə201 də,
Ən qəmli anımda, dərdli anımda,
Ən xoşbəxt anımda, xoş zamanımda,
Yanımda gözəllər qımışanda202 da,
Dostlar bəlağətlə203 danışanda da –
Səni unutmadım.
Qohumlar204 başıma yığışanda205 da,
Uşaqlar206 ucadan207 danışanda da,
Nəyinsə təcili208 barışığında
Evdarlıq209, məişət qarışığında,
Ən hirsli210 çağımda,
Dərdli çağımda
Dərdlər, problemlər
Qoparağında211 –
Unutmadım.
ÇIXIRSAN…
Çıxırsan yavaş-yavaş,
Vətənimdən çıxırsan!
Beynimdən aralanıb,
Bədənimdən çıxırsan.
Məğlub ordu kimisən,
Sınıq-salxaq212 çıxırsan.
Ərazimdən astaca213,
Yorğun, axsaq çıxırsan.
Geri dönür nəfəsim,
Sifətim214 işıqlanır!
Cadudan ayılmışam,
Gözümün dibi yanır!
Nə yaxşı ki, çıxartdın
Bu tilsimdən, ilahi!
Mənə sakit həyat ver,
Rahat bədən, ilahi!
DAŞIYA BİLMƏRƏM
Birdən anladım ki, gücüm qalmayıb,
Bu dərdə, ələmə dözməyəcəyəm215,
Bu qədər əzaba, bu qədər zülmə,
Bu qədər sitəmə dözməyəcəyəm.
Təzədən yolunda dayanıb216,