Living in More Than One World: How Peter Drucker’s Wisdom Can Inspire and Transform Your Life, Berrett-Koehler, San Francisco 2009.
11
„Race to Nowhere: The Dark Side of America’s Achievement Culture” to film dokumentalny z 2011 roku w reżyserii Vicki Abeles. Race to Nowhere to także nazwa ruchu zwalczającego nieesencjalizm w szkołach. Jego członkowie starają się przeciwdziałać zadawaniu uczniom niepotrzebnych zadań domowych i wzbudzaniu stresu u dzieci. Zob. strona ruchu pod adresem www.racetonowhere.com.
12
Ten cytat funkcjonuje w różnych postaciach. Ja posłużyłem się sformułowaniem Emile’a Gauvreau: „Byłem uczestnikiem tego dziwnego wyścigu, w czasie którego ludzie robią rzeczy, których nienawidzą, żeby zarobić pieniądze, których nie chcą, i wydać je na rzeczy, których nie potrzebują, aby zaimponować ludziom, których nie lubią”. Za: Jay Friedenberg, Artificial Psychology: The Quest for What It Means to Be Human, Taylor and Francis, New York 2010, s. 217.
13
Mary Oliver, „The Summer Day”, w: New and Selected Poems, vol. 1, Beacon Press, Boston 1992, s. 94.
14
M.E.P. Seligman, Learned Helplessness, „Annual Review of Medicine” 1972, vol. 23, nr 1, s. 407–412, http://www.annualreviews.org/doi/abs/10.1146/annurev.me. 23.020172.002203.
15
William James, Letters of William James, red. Henry James, Atlantic Monthly Press, Boston 1920, za: Ralph Barton Perry, The Thought and Character of William James, Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts 1948, reprint 1996.
16
John Carlin, If the World’s Greatest Chef Cooked for a Living, He’d Starve [online], „Guardian”, 11 grudnia 2006 [dostęp: 30 kwietnia 2015], http://observer.theguardian.com/foodmonthly/futureoffood/story/0,,1969713,00.html.
17
Joseph Moses Juran, Quality–Control Handbook, McGraw Hill, New York 1951.
18
Pierwotnie opisałem tę historię w poście na blogu „Harvard Business Review”, zatytułowanym The Unimportance of Practically Everything [online], 29 maja 2012 [dostęp: 30 kwietnia 2015], http://hbr.org/2012/05/the-unimportance-of-practicall.
19
Richard Koch, Sposób na życie 80/20, przeł. Tomasz Piwowarczyk, Rebis, Poznań 2005; Wszechmocne prawa: nauka sukcesu w biznesie, przeł. Jakub Kluziński, K.E. Liber, Warszawa 2002; The 80/20 Principle: The Secret of Achieving More with Less, Nicholas Brealey, London 1997; oraz The 80/20 Revolution, Nicholas Brealey, London 2002.
20
Warren Buffett, za: Koch, The 80/20 Revolution, op. cit., s. 20.
21
Mary Buffett, David Clark, Tao Warrena Buffetta: inspiracje mistrza gry giełdowej, przeł. Dawid Wietrzykowski, Helion, Gliwice 2008, nr 68.
22
Ibidem; The Unimportance of Practically Everything, op. cit.
23
Do rozmowy doszło podczas spotkania w siedzibie fundacji Billa i Melindy Gatesów w Seattle. Rozmawiałem z Myhrvoldem przez kilka minut po wygłoszonym przez niego przemówieniu. Potwierdził, że kiedyś wypowiedział takie słowa albo powiedział coś o podobnym wydźwięku i zapewnił mnie, że wierzy w ich prawdziwość.
24
John Maxwell, Bądź liderem!, przeł. Anita Doroba, MT Biznes, Warszawa 2013.
25
30-Year Super Stocks: Money Magazine Finds the Best Stocks of the Past 30 Years, „Money”, 9 października 2002.
26
Herb Kelleher: Managing in Good Times and Bad, View from the Top, 15 kwietnia 2006, www.youtube.com/watch?v=wxyC3Ywb9yc [dostęp: 30 kwiet
1
Imię i nazwisko zmienione.
2
Opisałem tę historię w poście na blogu „Harvard Business Review”, zatytułowanym
3
W poście na blogu „Harvard Business Review”, zatytułowanym
4
Jim Collins,
5
Peter Drucker,
6
Shai Danziger, Jonathan Levav, Liora Avnaim-Pessoa,
7
Bronnie Ware,
8
9
10
Wywiad z Peterem Druckerem z 11 kwietnia 2005 roku, w: Bruce Rosenstein,
11
„Race to Nowhere: The Dark Side of America’s Achievement Culture” to film dokumentalny z 2011 roku w reżyserii Vicki Abeles. Race to Nowhere to także nazwa ruchu zwalczającego nieesencjalizm w szkołach. Jego członkowie starają się przeciwdziałać zadawaniu uczniom niepotrzebnych zadań domowych i wzbudzaniu stresu u dzieci. Zob. strona ruchu pod adresem
12
Ten