Wstęp
Uwielbiam bańki. Są cudownym narzędziem i najwspanialszym uzupełnieniem mojej praktyki. Nie rozstaję się z nimi również w życiu prywatnym.
Jako terapeutka, rok po roku jestem świadkiem ich wspaniałego działania na wszystkich pacjentów. Dostrzegam rezultaty ich stosowania, od subtelnych po graniczące z cudem, i wciąż odczuwam pokorę wobec terapeutycznej mocy baniek.
Jako nauczycielka, uwielbiam dzielić się tą metodą leczniczą z licznymi odbiorcami, których mam zaszczyt uczyć. Nie ma nic wspanialszego, niż obserwować, jak ktoś zdobywa wiedzę związaną z tą terapią alternatywną i jak staje się ona dla niego wielką inspiracją.
Jako pacjentka, mogę stwierdzić, że bańki odmieniły moje życie. Na własnej skórze doświadczyłam ich rewelacyjnego działania, od wizualnego zredukowania dużej blizny na twarzy, po łagodzenie przewlekłych bólów i polepszenie wyników sportowych. Dumą napawa mnie to, że jestem najlepszym dowodem skuteczności tej terapii.
Dlatego piszę tę książkę po wielu latach doświadczeń w regularnym stosowaniu baniek w połączeniu z moimi własnymi metodami terapeutycznymi, a także po latach nauczania w wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Gwatemali, Irlandii i we Włoszech.
Od tysięcy lat terapeuci z różnych części świata stosują wiele rozmaitych technik stawiania baniek – od baniek ciętych, które dosłownie usuwają niepożądaną krew z organizmu, po bańki, których używa się w celu zlikwidowania zastoju energii lub złagodzenia bólów mięśni.
Pomimo że jest to metoda bardzo stara, jej działanie od wieków skrywa welon tajemnicy. Nie istnieją wskazówki co do tego, w jaki sposób wpływa na organizm ludzki i dlaczego jest tak skuteczna. Ostatnio bańki trafiają do gabinetów rozmaitych terapeutów – od masażystów, fizjoterapeutów i kosmetyczek po trenerów sportowych, chiropraktyków i lekarzy (którzy albo sami je stosują, albo kierują pacjentów na zabiegi). Dziś można odnieść wrażenie, że każdy zna kogoś, kto wie coś o stawianiu baniek! Od czasu, kiedy świat ujrzał olimpijczyków z dumą noszących ślady po bańkach, świadomość istnienia tej terapii wzrasta, a wielu celebrytów przyznaje się do jej stosowania. Ponieważ jednak jej „sekrety” pozostają nieodkryte, napisałam tę książkę. Pragnę ujawnić wiele tajemnic baniek i wyjaśnić, na czym polegają techniki ich stawiania.
Używam baniek w praktyce terapeutycznej od 2004 roku, a rezultaty są naprawdę zachwycające. U wielu pacjentów, u których leczyłam nimi przewlekłe bóle, silne urazy, obrażenia pooperacyjne i powypadkowe, stany zapalne, stres lub obniżoną wydajność fizyczną, bańki wspomagały inne terapie. Mimo to wciąż pozostają niezbadanym lądem.
Zdarzało mi się stosować bańki w różnych okolicznościach, ale zawsze było to bezpieczne, logiczne i lecznicze użycie. W Internecie można znaleźć wiele dziwacznych lub nawet niebezpiecznych zastosowań – podobnie jak ma to miejsce w wypadku innych terapii. Jednak rzecz nie polega na postawieniu baniek gdziekolwiek, by poczuć się lepiej. Ich właściwe zastosowanie wymaga sprawności i doświadczenia.
Terapeutyczne stawianie baniek jest formą sztuki, otwartą na rozmaite interpretacje. Można je dostosowywać do konkretnych potrzeb – odprężenia, złagodzenia napięcia mięśni, a nawet leczenia schorzeń dróg oddechowych. Jednak za każdym razem konieczny jest pewien zasób umiejętności i kreatywności. Niepodważalna zasada brzmi: bezpieczeństwo ponad wszystko.
Przewodnik po współczesnej terapii bańkowej w zamyśle ma trafiać zarówno do terapeutów, jak i osób, które interesują się wykorzystaniem baniek dla własnych potrzeb. Ponad dziesięć zwięzłych rozdziałów omawia szczegółowo techniki stawiania baniek i ich zastosowanie. Znajdziemy w nich przystępnie zaprezentowane informacje podstawowe oraz alternatywne metody stosowania w celu leczenia powszechnych chorób i dolegliwości.
Aż do dziś istniało znacznie więcej pytań dotyczących stawiania baniek niż odpowiedzi. Profesjonalnym terapeutom ta książka prezentuje:
• Instrukcje, jak krok po kroku wykorzystywać bańki bezpiecznie i skutecznie w ramach ustalonego już planu leczenia.
• Informacje naukowe o wpływie baniek na ludzki organizm.
• Informacje o śladach po bańkach i reakcji tkanek na ich stosowanie.
• Sposoby właściwego zastosowania wspomagającego baniek, które pomaga w uzyskaniu najlepszych efektów w leczeniu medycznym.
• Informacje o bezpiecznych i skutecznych sposobach stosowania, które nie pozostawiają niepotrzebnych śladów i zapewniają najlepsze możliwe rezultaty bez skutków ubocznych (żaden terapeuta nigdy nie powie pacjentowi, że siniaki są dla niego dobre).
Książka jest również zalecana osobom zainteresowanym tą terapią. Zapewnia im informacje o podstawach naukowych, bezpieczeństwie i zastosowaniu, dzięki którym będą mogły stawiać bańki osobom bliskim lub sobie samym. Znajdą tu również wiedzę o budowie i funkcjonowaniu organizmu ludzkiego, ze szczególnym uwzględnieniem działania na niego baniek (zob. rozdział 3). Miejscami informacje anatomiczne mogą wydawać się nazbyt szczegółowe, jednak gruntowna znajomość organizmu, aż do poziomu komórkowego, jest nieodzowna.
Zawsze radzę osobom zainteresowanym stawianiem baniek, by zdobywały wiedzę o ich zaletach podczas warsztatów. Nie wątpię jednak, że ta książka zapewni im podstawy wiedzy, które umożliwią zrozumienie tej terapii i zasad jej stosowania, a także przekona o doskonałych rezultatach, jakie przynosi.
CZĘŚĆ I
WPŁYW BANIEK NA ORGANIZM
ROZDZIAŁ 1
Historia baniek i terapii próżniowych
Bańki stawiano już tysiące lat temu. W poszczególnych kulturach używano ich na rozmaite sposoby w celu wytworzenia podciśnienia, głównie aby „odessać” niepożądane substancje z organizmu. W ten sposób starano się usuwać z niego chorobę, ból, trucizny, a nawet złe duchy. Obecnie terapeuci manualni coraz częściej stosują bańki jako metodę komplementarną i alternatywną w celu leczenia wielu problemów zdrowotnych – od zaparć i cellulitu po bóle pleców.
BAŃKOWE ABC
Ludzie instynktownie stosują terapię próżniową polegającą na wysysaniu ustami. Próbują wyssać drzazgę, jad węża, a także odruchowo wkładają skaleczone lub stłuczone palce do ust.
Historyczne metody stawiania baniek
Na przestrzeni dziejów istniały dwie główne metody stosowania podciśnienia: poprzez bańki suche (w których podciśnienie działa bezpośrednio na skórę) i cięte (które poprzez wykonane na skórze nacięcia zasysają niepożądane lub zalegające w tkankach substancje, takie jak krew, trucizny lub ropa). W tej książce koncentruję się na stosowanych najczęściej bańkach suchych, które nie wymagają nacinania skóry.
Prymitywne bańki
W różnych zakątkach świata od dawien dawna wytwarzano bańki z rogów zwierząt, bambusa, gliny, metalu i szkła. Do najbardziej prymitywnych zaliczamy wydrążone rogi, które szamani przykładali do konkretnych punktów na ciele, a następnie za ich pośrednictwem wysysali ustami toksyny, takie jak jad węża, krew lub ropa. Później, aby uchronić szamana przed połknięciem szkodliwych substancji, rogi wypełniano przeżutą trawą lub innym materiałem organicznym. Z czasem pojawiły się doskonalsze bańki, wykorzystujące ogień. Przed użyciem spalano coś w ich wnętrzu (na przykład bawełnę), aby wytworzyć próżnię.
Starożytny Egipt
W starożytnym Egipcie żył Imhotep, znany jako pierwszy w dziejach lekarz, a także bóg medycyny. Był on gorącym zwolennikiem baniek. Hieroglify z tamtego czasu (ukazane poniżej) opisują je jako narzędzie medyczne, obok noży, haków i kleszczy. Bańki stanowiły wówczas element praktyki lekarskiej. Starożytne teksty medyczne z Papirusu Ebersa (pochodzące z ok. 1550