(daw.) – zabrać. [przypis edytorski]
74
knecht (daw.) – żołnierz piechoty niemieckiej. [przypis edytorski]
75
rozgłośny (daw.) – głośny, znany. [przypis edytorski]
76
poczytać (daw.) – uznać. [przypis edytorski]
77
zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]
78
karmia – dziś popr.: karma. [przypis edytorski]
79
kasztel (daw.) – zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
80
piędź – dawna miara długości, ok. 18–22 cm. [przypis edytorski]
81
wżdy (daw.) – przecież. [przypis edytorski]
82
wiano (daw.) – posag. [przypis edytorski]
83
tedy (daw.) – zatem. [przypis edytorski]
84
onego (daw.) – tego. [przypis edytorski]
85
przeto (daw.) – więc, zatem, toteż. [przypis edytorski]
86
szranki – ogrodzenie placu na turnieju rycerskim. [przypis edytorski]
87
rękojmia (daw.) – poręczenie, gwarancja. [przypis edytorski]
88
szranki – drewniane ogrodzenie placu turniejowego a. miejsca pojedynku. [przypis edytorski]
89
wprzód (daw.) – wcześniej, dawniej. [przypis edytorski]
90
możny (daw.) – potężny. [przypis edytorski]
91
mizerykordia – (od łac. misericordia czyli miłosierdzie), krótki, wąski sztylet do dobijania rannych. [przypis edytorski]
92
odjąć się – tu: uratować się. [przypis edytorski]
93
gonić na ostre – pojedynkować się konno na ostre, nie zaś stępione kopie a. włócznie. [przypis edytorski]
94
Zawisza Czarny z Garbowa – (ok. 1370–1428) polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]
95
ułomek (daw.) – słabeusz. [przypis edytorski]
96
jakośwa (daw.) – jak żeśmy. [przypis edytorski]
97
godnie (daw.) – porządnie, solidnie. [przypis edytorski]
98
w wigilię (daw.) – w przeddzień. [przypis edytorski]
99
włodyka – rycerz, zwł. biedny lub bez pełni praw stanowych. [przypis edytorski]
100
chramać (daw.) – kuleć, przen. nie radzić sobie. [przypis edytorski]
101
boisko – tu: plac boju. [przypis edytorski]
102
Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]
103
Anna Danuta – (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii). [przypis edytorski]
104
chycić – dziś popr.: chwycić. [przypis edytorski]
105
zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]
106
tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]
107
jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]
108
uradzać (daw.) – radzić, rozmawiać. [przypis edytorski]
109
onej (daw.) – tej. [przypis edytorski]
110
truchła (daw.) – trumna. [przypis edytorski]
111
kasztel (daw.) – zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]
112
zadżgali – dziś popr.: zadźgali. [przypis edytorski]
113
wolej (daw.) – lepiej. [przypis edytorski]
114
pątlik – siatka do podtrzymywania włosów. [przypis edytorski]
115
Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]
116
wedle (daw.) – według. [przypis edytorski]
117
nie był w możności (daw.) – nie miał władzy. [przypis edytorski]
118
pierwej (daw.) – wcześniej. [przypis edytorski]
119
kajać się – tu: wyrażać żal za grzechy. [przypis edytorski]
120
Anna