Turbopatriotyzm. Marcin Napiórkowski

wizji lokalnej na miejscu67.

      Z kolei w czerwcu 2018 roku Kielce odwiedziło stu dwudziestu policjantów izraelskich. Rzekomo w celu uczczenia rocznicy pogromu kieleckiego, ale przecież ta wypadała dopiero w lipcu (szach-mat, tajni agenci!). „Znając podejście władz warszawskich i policyjnych, na czele z panem Brudzińskim – prymusem-lizusem w konkurencji zapewniania, że nie jesteśmy faszystami – nie sądzę, by ktokolwiek zażyczył sobie teczek personalnych tych gości. Zresztą nawet gdyby to zrobił, to i tak by ich nie dostał. Nie wiemy więc, kto tu przyjechał ani jak ci policjanci spędzili swój czas wolny”68.

      Coś wisi w powietrzu. Ale co? W tym miejscu widać dokładnie, jak Braun przejmuje pałeczkę, zaczynając swój szpiegowski thriller dokładnie tam, gdzie skończyła się geopolityczna filozofia Nowaka. Otóż według turbopatriotycznej prawicy od lat trwa zorganizowana kampania zmierzająca do podkopania naszego prestiżu na arenie międzynarodowej. Ma to służyć dyplomatycznej izolacji, a w konsekwencji zakwestionowaniu suwerenności władz Polski. Nie od dziś wiadomo, że wszystkie te zabiegi mają całkiem realny wymiar finansowy. Ale – i tu niespodzianka – Braun twierdzi, że roszczenia to nie wszystko. Przeciwnie – to dopiero początek.

      Ostatecznie celem rozpisanej na wiele lat operacji godnej wyobraźni Roberta Ludluma jest „przejęcie kontroli nad terytorium Polski i instalacja żydowskiej suwerenności (na początek suwerenności wyspowej, w dużych ośrodkach miejskich) na terytorium całego międzymorza bałtycko-adriatycko-czarnomorskiego”. Dlaczego? Po co? W imię jakich wartości? Braun ma na to prostą odpowiedź. Przyczyną jest „wyczerpanie się resursu geopolitycznego państwa żydowskiego w Palestynie”. Izrael planuje w związku z tym przejęcie kontroli nad nowym terytorium. Polska (a nawet całe międzymorze) jest zatem planem B Żydów, ich alternatywą na wypadek konieczności ewakuacji z niebezpiecznego Bliskiego Wschodu.