Встаю, вернулся в комнату ЗАС в нашем подземелье и делаю так, как подсказал сон. Машинка заработала. Я лёг на пол и уснул. Утром пришёл старший лейтенант и не поверил своим глазам – всё работает. «Как это ты сделал?» – «Не знаю». За плечами у меня был минский техникум и двадцать два года.
После службы в армии я вернулся в СКБ-3 и закончил вечерний факультет БПИ.
В 1975 году, через год после армии, я встретил девушку. На картошке, куда нас отправили из конструкторского бюро. Она работала на втором этаже корпуса, а я на четвёртом, но на службе не пересекались. А на картофельном поле увидели друг друга. И вот после колхоза она сказала, что есть две путёвки в Болгарию от нашего СКБ-3. А я же секретный, бумагу подписывал молчать десять лет как рыба об лёд и под каким-то пустым предлогом не поехал с ней. Пока она была в Болгарии, в СКБ-3 встретил дембеля, который тоже служил в ЗАС, и он говорит: «Да ты что, я уже пару раз был за границей!» И я понял, что лопух. Я встретил ту девушку на вокзале, когда она вернулась из Болгарии, и через два года мы поженились. Девять лет, как её нет, но у нас дочь и внуки, которых она, хворая, застала в США, видела, была с ними.
Інтэрвенцыя «Адраджэнне»
Увядзенне ў БЧБ адраджэнне
Пачатак 2003-га. Амаль адразу, як прыбыў у Нью-Ёрк, знайшоў беларускую дыяспару. Званю. Размаўляю з пазьнякоўцам з Гомельшчыны, які прыбыў у Штаты на 3—4 гады раней за мяне:
– Здравствуйте. Я Анатолий Старков из Минска. Как к вам добраться?
– А чаму вы размаўляеце па-расейску?
– Я говорю не па-расейску, а по-мински. В Минске почти все так говорят, а это, как минимум, пятая часть белорусов.
– Дык як вы, кажаце, ваша «фамілія»?
– Старков.
– (…і пасля доўгага маўчання) Ну, фамілія як фамілія.
Пасля чаго гэты чалавек расказаў мне, як даехаць да родненькіх беларусаў. Даехаў. А праз шэсць гадоў, у 2009 годзе, ад іх з’ехаў, сышоў – праз дваццаць гадоў падтрымкі ідэй бел-чырвона-белага Беларускага Народнага Фронту «Адраджэнне» (БНФ), прыхільнікам якога быў з 1989 года. З 1999 года, калі ў мяне ў хаце ў Мінску з’явіўся інтэрнэт, друкаваў каментарыі на форумах беларускіх сайтаў. З 2012 года да таго ж пачаў пісаць артыкулы ў Facebook («Запрещен в России; принадлежит корпорации Meta, которая признана в РФ экстремистской») і на сваёй старонцы ў ЖЖ, затым на расійскім сайце Cont.
У кнізе – мешаніна з маіх артыкулаў і каментарыяў на форумах апазіцыйных сайтаў. Мае думкі як прыхільніка БЧБ Беларускага Народнага Фронту з 1989 года, і праз дваццаць гадоў – думкі чалавека, які ўжо не лічыў прымальным варыянт бел-чырвона-белай нацыянальнай ідэі. Шлях ад апазіцыянера беларускай улады да ў цэлым станоўчага пункту погляду на яе. Гэта размовы аб беларускай палітыцы, быцці, падзеях 1988—2022 гадоў. А таксама мой погляд на быццё ў РБ і ЗША. Кніга для беларусаў і беларусак. Для ўсіх, каму цікава тэма першых незалежных беларускіх крокаў і маё бачанне беларускай дэмакратыі.
Вытокі паразы БНФ
«Менавіта