қийин,
Булбул каби силлиқ куйламоқ душвор,
Ахир, бизлар инсон бўлгандан кейин
Булбулга тақлиднинг не кераги бор?
Паришон дунёни шод боғлаб турар
Шеър сўзи, ишқ шавқи, булбул нағмаси,
Дам-бадам, он-баон сўроғлаб турар
Шоир ва булбулни Вақт йўқламаси.
Боқийлик фарзанди – куйловчи одам,
Нияти олийдур, олийдир ғоят:
Бир кун… булбулларга камёб шу олам
“Дараи булбулон” аталса шояд!
ТУНДА ЁҚҚАН ҚОР
Ногоҳ йўқлаб келган дўстдай шарпасиз,
Борлиқ сийнасига юмшоқ, беозор,
Худди қўноқ каби – кутилган, азиз,
Тунни оқартириб қўнмоқдадир қор.
Умрнинг шунақа даври бўлади:
Бошқача яшашга этасан қарор.
Порлоқ ният билан бағринг тўлади,
Ерни тўлдиргандай шу мусаффо қор.
Соф ниятинг: бўлса кўк тўла юлдуз,
Нонга мўл заминда тўқилса ашъор.
Ҳар тонг уфқинг узра кун кўргизса юз,
Тўшалса, йўлингни ёруғ қилиб қор…
Шеърга деб танланган шан сўзларимдан
Сенга тутдим, қалбим, не армонинг бор.
Қарагил: энг баланд юлдузларимдан
Узилиб, оқ-оппоқ тўкилмоқда қор.
ШЕЪРИЯТ
Шеър шундайин бир сеҳри олий,
Олам кашфи, ишқ кашфи унда.
У – шоирнинг теран хаёли
Ва умиди эртанги кундан.
Уфқ гўё оддий бир чизиқ,
Нигоҳларни имлаб ёнадир.
Шу чизиқнинг ортидан қизиқ
Орзу юрти шаклланадир.
Бургутларнинг қаноти теккан
Бокирадир чўққилар қори.
Водийларга шошиб, энтиккан
Шеърийдир ул юртим баҳори.
Шеърият гул майинлигида,
Майинликнинг қудратида ҳам.
Осмонларни майин илгида
Даст кўтармиш сабзаи кўклам.
Ул интизор кўзлар тубида
Соғинч бўлиб ёнгувчи оташ.
Шеъриятдир ишқ мактубида
Маҳбубларнинг дардига туташ.
Алишернинг сирли қалами
Оқ қоғозга муҳр этган ҳикмат.
Асрларнинг бахти, алами,
Истиқболга узатилган хат.
Ул Мусанинг сўнг васияти,
Ҳамид айтган энг латиф калом.
Ва Расулнинг самимияти —
Нафосатдир, шеърдир унга ном.
Севинч унга дўсти бебаҳо,
Дард ҳам унга бир зарурият.
Дардли байтлар туғувчи гоҳо
Шеъриятдир, ҳамдард шеърият.
Қўшиқлари бўлмайди адоғ,
Мадҳидадир эрк ва ҳуррият.
Шоир билан жангда айни чоғ
Курашган ҳам жасур шеърият.
Шеър нимадир, шеър сеҳри нима,
Шеър офтобнинг кокилларими?
Ё ул севги баҳрида кема —
Қўшгувчи дил соҳилларини.
Шеъриятга нимадир мезон
Ва нимага мезон шеърият.
У булутсиз мусаффо осмон,
У ҳасадсиз энг ёруғ ният.
Шу юлдузлар, шу осмон йўли
Кўк тоқини сирга ўрайди.
Гулшанларда севги булбули
Суюк