бўронни уйғотиш афсуни.
Гингеманинг кулгиси қарағайзорда узоқ вақтгача жаранглаб турди. Энди тамом! Тез орада Катта дунё одамлари ер юзидан супурилади! Гингема шу пайтгача ўзи тортган хўрликлар учун ҳаммасидан қасос олади! Кейин эса анави сурбет қўшни парилар билан ҳисоб-китоб қилиш навбати келади.
Бошқа ковакда Гингема яна бир қимматли ўлжага эга бўлди – кумуш ковушчалар. Торннинг китобида ёзилишича, улар истаган кишини ер юзининг ҳар қандай ҳудудига олиб бориб қўйиши мумкин экан. Жодугар ниҳоятда қувониб кетди. “Ҳи-ҳи, қизимга ажойиб совға олиб борадиган бўлдим”, – ҳингирлади у.
Лекин маконига қайтгач, Гингема қизчани ҳам, Наркни ҳам топа олмади. Ғорда ҳамма нарса остин-устун бўлиб ётар, Коринанинг эса на иси, на изи бор эди.
– Қочиб кетибди! – чинқирди Гингема, қоқсуяк қўлларини силкитганича. – Унинг кунини кўрсатиб қўяман!
Қарға Қарроқ ғор девори орасидан ёриб чиққан қуруқ илдиз устига қўнди ва хотиржамлик билан деди:
– Бунчалик тутақиб нима қиласиз, расвойи олиялари? Агар улар Бинафша юртга кетишган бўлса-чи? Ахир Нарк ўша ердан келган-ку. Бастинда билан эса фақат жонидан тўйганлар ҳазиллашишади!
Гингема қутурган Учар Маймунларни эслаши биланоқ дарҳол шаштидан тушди.
– Майли, – тўнғиллади у. – Корина мендан ҳеч қаерга қочиб қутулолмайди. Пирпиркўзларнинг орасида ҳам бир яшаб кўрсин-чи. Улар жуда меҳнаткаш халқ, дангасаларни ёқтиришмайди.
– Ва яна сенинг қизчанг Буюк ва Даҳшатли Гудвиннинг панжасига тушиб қолиши ҳам мумкин, – қағиллаб қўйди Қарроқ.
Гингема сергакланди.
– Буниси яна ким бўлди? – ҳавотир билан сўради у.
Қарғанинг думалоқ, пирпирамайдиган кўзлари косасидан чиқиб кетгундай бўлиб, жодугарга тикилди.
– Буюк ва Даҳшатли Гудвин ҳақида эшитмаганмисан? У ахир қудратли сеҳргар-ку! У Яшил ўлкада беш йил муқаддам пайдо бўлиб қолганди. Ҳамма қушлар фақат у ҳақда гапиришади.
– Бир камим энди қушларнинг чуғурини эшитиш эди, – минғирлади Гингема, ўзи эса ичида ўйлаб қолди:
“Менга энди шуниси етмай турувди! Бастинда, Виллина ва Стелла учови ортиқчалик қилиб турган пайтда энди қаёқдаги бир сеҳргар пайдо бўлиб ўтирса-я!”
– Сен айтган ўша Гудвиннинг қўлидан нима келаркан ўзи? – қизиқиб сўради Гингема.
– О! Буюк ва Қудратли афсунгар ҳамма нарсага қодир! – тантанавор хитоб қилди қарға. – У Яшил мамлакатга мўъжизавий учар куррада келиб, ўзини ҳукмдор деб эълон қилди ва катта шаҳар барпо этишни бошлаб юборди. Ҳозир шаҳар қурилиши якунланиш арафасида. Зағизғонларнинг чирқиллашларига қараганда, Гудвин уни улкан зумрадтошлар билан безатмоқчи экан. Кейин эса бошқа мамлакатларни ҳам босиб олиш ниятида эмиш. У олти панжали маҳлуққа ҳам, ёнар куррага ҳам, сув парисига ҳам айлана оларкан…
– Овозингни ўчир! – қаҳр билан депсинди Гингема. – Менинг ҳузуримда ўша Гудвиннинг исмини айтишга ҳам ботинма! Сенга ўхшаган бўшкалла қушларни яхши биламан: ёлғон билан