UNUTULMAZ. Nurhan Incir

hesabı ödedi ve kafeden çıktık.

      “Yavrum ben arabayı alayım. Birkaç işim var, onları halledeyim. Siz de kız kıza konuşun, anlaşın, hazırlıklarınız yapın, yarın yola çıkacağız.”

      “Tamam sevgilim.”

      Eşref, gözlerinde sevgiyle baktı:

      “Seni seviyorum, yolculuk güzel olacak inan bana.”

      “Seninle beraber yolculuk yapmak tabii ki güzel olur sevgilim, endişe etmiyorum bile.”

      Tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu:

      “Hımm, demek benimle yolculuk yapmak çok zevkli olacak…”

      “Şımarma, hadi sen de işlerini hallet, haberleşiriz.”

      Sarıldıktan sonra ayrıldık. İçim kıpır kıpırdı. Çok merak ettiğim bir yeri görecektim. Hemen önümde duran duraktan otobüse binip Hasretlerin evine gittim. Yatağının üzerinde iki bavul duruyordu. Saçları ıslaktı, duş almış olmalıydı.

      “İstanbul’da ne kadar kalacağız?”

      “Bilmiyorum ki kuzum. Bir hafta ya da on gün, duruma göre bakarız.”

      Yatağın üstünde duran bavullara baktım:

      “Ne koydun içine bunların?”

      “Gereken her şeyi koydum, gecelik, kişisel eşyalar, havlu, günlük kıyafetler, bakım ürünleri vs.”

      Başım ağrıyordu, gözlerime kadar inmişti. Çantamdan çıkardığım ağrı kesiciyi mutfaktan aldığım suyla içtim. Ağrı kesicinin biten kutusunu çöp kutusuna atıp odaya döndüm tekrar. Aynadaki suratıma baktım:

      “Ben daha hazır değilim, ne koyacağım, ne alacağım yanıma ayarlamadım daha hiçbir şey.”

      Hasret, ıslak saçlarına havlu dolayıp yatağın üstüne oturdu:

      “Kuzum işte benim aldıklarım gibi, gereken her şeyini al.”

      “Tamam, eve gidince ayarlarım hepsini, yarın sabah Eşref beni alır, oradan gelir seni alırız, yola çıkarız. Sana telefonda dediğim gibi, Eşref’le gideceğiz, arabayla, daha rahat olur dedi Eşref.”

      Yatağın üstünde oturan Hasret derin bir iç çekti:

      “Tamam kuzum. Çok güzel bir yolculuk olacak.”

      Ağrıyan başımı ovuşturdum:

      “Evet, ben çok mutluyum, içimde kıpırtılar var. Çok duymuştum, sınıftakiler de anlatıyordu arada, sanki bambaşka bir yer benim gözümde İstanbul, şimdiden beni mutlu edecek gibi geliyor bana.”