Скачать книгу

daş vurdum öldü gatır

      Gopil Hatın bilmez hatır

      Size diyom gomşular

      Yas yerine kömbe getir

      (Yukarıdaki iki şiiri Doç. Dr. Sait Öztürk’ün “Heleteli Halk Şairleri Üzerine Bir Deneme” adlı yazısından aldım.)

      Aşağıdaki şiir Sevler Mehmet tarafından Gagacı Ömer’e yazılmış. Gagacı Ömer Gocayokuş’un başında attan düşünce omuzu kırılmış. Sevler Mehmet şiirin sonunda Ali diye mahlas kullansa da yazarı Sevler Mehmet’tir. (Kaynak kişi: İbrahim Kurucan)

      Ata bindim bağdaş kurdum oturdum

      At yıkıldı ben aklımı yitirdim

      Biraz durdum bir salavat getirdim

      Kardeşimin döllerini gördüm ağlarım.

      Böyle ata binmek kimde görüldü

      Yere düşdüm omuz bağım gırıldı

      Eve geldim eşim dostum delirdi

      Eşimi dostumu gördüm ağlarım.

      Kimi der ki bir sınıkçı getirin

      Kimi der ki yok dohdura götürün

      Tukul Bayram der ki cıbar getirin

      Sarar cezasını çeker ağlarım.

      Hayatımda böyle ata binmedim

      Halbumda ki atı yelli sürmedim

      Yedi yıldır Memmedimi görmedim

      Memmedimi göremedim ağlarım.

      Âşık ali der ki dur burda yeter

      Omuz gemiklerim içime batar

      Gendine eyi bak inşallah dutar

      Ali yağlı yeme yatar ağlarım.

      (CAFER) MEHMET VIRIT

(1939-1991)

      “Babam Cafar Mehmet Vırıt (1939-1991) öldüğünde ben 19 yaşında idim. Zeki birisi idi. Tarih, coğrafya, matematiği çok iyi bilirdi. Eline geçen kitabı okurdu. İlkokuldan sonra eğitim alma imkânı olmamış. Kulaklarında küçükken geçirdiği kulak enfeksiyonuna bağlı işitme kaybı vardı. Ani bir kalp krizi sonucu 6 Nisan 1991’de kaybettik.

      Birçok şiiri var aslında. En çok bilineni Vırıtlar şiiri. “Eminem”, “Davar Yitti Görmedin mi?” ve başka da var. Ben bir kısmını rahmetli Ali amcamdan dinleyip kaydetmiştim. Kaydettiğim defter şimdi sanırım benim eski kitaplar arasında bir yerlerde.

      Kendisi zamanında bir defter tutmuş. Birisi o defteri okumak için almış (duyduğuma göre Gıpık Hasan). Sonra defter de kaybolmuş.

      Vırıtlar şiiri; eski davar zamanında yazın en sıcak aylarında tüm Vırıtlar Başyurt’a çıkarlarmış. 30-40 civarı hayma olurmuş. Onun icin Başyurt efsane gibi bir şeydir Vırıtlar arasında. Ben çok küçükken bir defa çıktığımızı hatırlıyorum. Şiir Başyurt’ta geçen bir düğün öncesini ve düğünde yapılan güreş müsabakalarını anlatıyor. Maalesef ismi geçenlerden yaşayan yok şu anda.”

      Cafer Mehmet Vırıt’ın hayat hikâyesini oğlu psikolog Prof. Dr. Osman Vırıt yazdı. Kendisine teşekkür ediyorum.

**

      “Vırıtlar kendi aralarında güreş yapıyorlarmış. Güley Hasan, Bean Gırali, Nana gelmiş oluyo. Onnar da güleşe gatılıyo. Cafar Memmed o zamankı Vırıtların düğününü annatmış oluyo:

VIRITLAR

      On beş gündür biz yaylaya çıkalı

      Kilap adam olmuş bahça dikeli

      Vijjik Halıl çok toplasın çakalı

      Bahçanın içine salsın Vırıtlar

      İkide bir söyler sözünü kesip

      Geçiyi ardıcın koluna asıp

      Yelatı’yı ağlatan Eğri Yusup

      Mahkeme yerine gelsin Vırıtlar

      Aşığım başıma toplandı dernek

      Bak geldi Danacı yalın gat köynek

      Godduk Goca geldi elinde deynek

      Yol verin ileri gelsin Vırıtlar

      Godduk der bu nasıl âşıklık ulan

      Tenezzül etmiyor sana Mezoğlan

      Hepsi mahzun durur hiç yoktur gülen

      Gülecek söyle de gülsün Vırıtlar

      Hele bakın şu Godduğun sözüne

      Adam salın İmoların yozuna

      Gıjjak yünden sakal daksın yüzüne

      Kel Ahmet soytarı olsun Vırıtlar

      Keloğlan hoplayıp geçiyor öte

      Karşısına çıktı beş altı çete

      Hacey tez yetişti bizim kır ata

      Çeteler ortaya gelsin Vırıtlar

      Alinco aldırmaz bir adam salın

      Donatıp getirsin bir iki gelin

      Davul dümbelek yok teneke çalın

      Abızar da abdal olsun Vırıtlar

      Bir gelin çıkarttık bindirdik ata

      Okuntu dağıtın Savran’a öte

      Etrafında gezsin silahlı çete

      Gadem aa da Hocas’olsun Vırıtlar

      Davul dümbelek yok teneke dedik

      Mezoğlan’ın oğlu tez çalsın düdük

      Pullu tüccar Osman Maraş’a gedik

      Haber salın rakı alsın Vırıtlar

      Yelatı oturmuş düğüne bakar

      Yağdalı şapkadan terleri akar

      Hasancık soyunmuş güleşe çıkar

      Gendine güvenen çıksın Vırıtlar

      Herkes hazır olsun sabaha erken

      Nana şordan çıktı elinde kalkan

      Adam mı sayılır Hasan’dan korkan

      Başkası varısa çıksın Vırıtlar

      Hasancık tez yıktı değmedi eli

      Karşısına çıktı nalbant Gırali

      Yaman güleş bilir dakdı çengeli

      Hasancığı yıktı ölsün Vırıtlar

      Vallahi görmedim böyle bir oyun

      Öldü mü Vırıtlar Salman tez soyun

      Yıkın Gırali’yi eğmeyin boyun

      Yaşasın ölmesin gülsün Vırıtlar

      Herkese söyleyin kırmasın hatır

      Kizir üce söyler durmuyor Yatır

      Barudunu çok koy bir çifte getir.

      Gıco sıksın Yatır gelsin Vırıtlar

      Gurka yatırdım bir sürü tavuk

      Başına geçirin daarcık gavuk

      Eline verin bir uzun sırık

      Birisi