inek sağıyordu galiba. Kendi kendine konuşarak içeriye girdi.
–Sadece bir kâse süt verdi. Artık buzağıyı bıraksak da olur. Asıl, kalktın mı yavrum? Okuyacağım diye kuvvetin de kalmamış. Yatmak istersen yatabilirsin. Şimdi mısır pişireceğim, kaymakla karıştırırım.
–Anne.
–Efendim yavrucuğum!
–Babam ilçeye gitti, bana da peşimden gel dedi.
–Bilmem yavrum. Gel derse gidersin. İşi vardır belki, dedi annem sakince. Evde çok oturamadım, Kenanbay yoldan geçerken elimi sallayarak durdurdum da arabasına bindim. Yolda giderken babamı gördüm. Babam Kır-Moynok’un öbür tarafına gidiyormuş. Babam at sırtındayken bakanlar “Çankıl, uyuyor mu yoksa! diye dikkatle bakarlardı. Gerçekten de ne atına kamçı vuruyor ne atını tepikliyor ne de sağa sola bakıyordu. Babam onu kendi haline bırakmış, düşünerek gidiyordu.
Tam o sırada Kenebay, babama yaklaşıp arabasının kornasını çaldı. Aniden ses çıkınca at ürktü ve yolun kenarındaki arıktan atladı. Babam atın ipini tutamadan, eğere eli yetişemeden yere düştü. Kenanbay, kahkaha atıyordu. Benim de sinirim bozuldu. Zavallı babam yere düşmüş, bize bakıyordu. Ben Kenanbay’ın elinden direksiyonu almaya çalıştım. Araba yolun öbür tarafına dönüyordu. Kenanbay beni iterek direksiyondan elimi çekti.
–Deli misin sen?
–Dur, dur!
Araba durdu. Yere zıplayarak indim.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.