Узбектош Киличбек

Тожмаҳал


Скачать книгу

яқинлашади.

      ХОСЕИТО: Сўнгги марта айтаман! Мен билан қоласанми?

      Кармен: Йўқ! Йўқ! Йўқ!

      Ажнабийдан олиб, совға қилинган узукни бармоғидан суғуриб олиб, буталар орасига улоқтириб юборади.

      ХОСЕИТО Карменга икки марта пичоқ уради. Иккинчи марта пичоқ урилганда, Кармен ҳиқ этмай йиқилади. ХОСЕИТОга тикилиб туради.

      Кармен: Кошки ўрмонга кўмилсам…

      ХОСЕИТО узукни анча ахтариб, алоҳа топади. Узукни мурданинг ёнига қўяди. Хосеито хўнграб йиғлайди. Юқоридаги қора тўр унинг устига тушади. Икки соқчи келади. Парда тушади.

ПАРДА26 март, 2017 йил

      Таржимон: Р. Комилов (1967 йил)

      СОВЧИЛАР

      Бир пардали комедия

ҚАТНАШЧИЛАР:

      ОЙЗОДА АЯ – оила бошлиғи, 55 ёшли кайвони аёл.

      УМИДА – оиланинг кенжа қизи, ёши ўттизга бориб қолган, ҳамшира.

      СУЛТОН – Умиданинг тоғаси, эллик ёшларда, замонавий кийинган, ўзига яраша бой. Ўзини яхши статистикачи деб санайди. Лекин статистика ҳақида ҳеч қанақа китоб, газета ўқиган эмас. Ўйлаганлари унинг-чун статистика.

      ТОХИР – Зумраднинг эри, мақолнавис, бозордаги бизнесмен.

      ЎҒИЛОЙ – оилада ўртанча қиз, ўғил бола характерли, шаддод жувон.

      ИХТИЁР – Ўғилойнинг эри, лақаби "Шоиржон-шеърчи", таксичи.

      ЭЛЁР – ўта ҳазилкаш бўйдоқ йигит, ёши ўттиз бешда.

      ПОШШОХОН – қўшни хотин. Укасининг бахти учун ҳамма нарсага тайёр.

      ЗУМРАД – қўшни аёл, иримчи.

      ҲУШЁРБЕК – Зумраднинг ўғли, ўзини ўта ақлли ҳисоблайдиган бўйдоқ.

      ШАХСИДДИН – ўзини қори деб эълон қилган, аслида қидирувдаги жиноятчи.

      ЎРОЗБЕК – Саломатнинг укаси, собиқ маҳбус, 40 ёшли, чандиқ юзли тепакал.

      Қўни-қўшнилар.

БИРИНЧИ ПАРДАБиринчи кўриниш

      Маҳалла гузари. Карнайдан оқсоқолнинг овози эшитилади.

      Овоз: Ҳой, маҳалла аҳли, ҳамма сайлга! Келинглар, сайл бошланди.

      Халқ сайлига марҳамат.

      Саҳна четидан Ойзода ая бозорхалта кўтарган ўртанча қизи Ўғилой, куёвлари билан келади.

      ЎҒИЛОЙ: Ойи, шу ҳашари бизсиз ўтмайдими? Келишимиз шартмиди?

      ОЙЗОДА АЯ: Элдан айрилган эллик йил йиғлар деган гап бор. Маҳаллада байрамга тайёргарлик бўлаётган экан, қатнашишимиз шарт, болам, шарт.

      ТОХИР: Ҳашаргамас, ойи, очиғини айтаверинг, разведкага боряпсизку. Кичкина қизингизга куёв топгани кетяпмиз. Манави божамниям, эсингизда бўлса, ҳосил байрамида илинтиргансиз.

      ИХТИЁР: Нима мен сизга балиқмидим, илинадиган? Мен акуламан.

      ОЙЗОДА АЯ: Ўв, балиқ. Ўв, қурумсоқ балиқ, шунақа қурумсоқлигингизни билганимда, икки дунё қармоқ ташлаб қизимни ҳўрак қилмасдим.

      УҒИЛОЙ: Бўпти, ойи яна бошламанг. Ундан кўра Умидангизни ғамини енг, махаллада юролмайдиган бўлиб қолдик, ахир ёши ўттизга чиқди. "Фақат дипломлига эрга тегаман" деб юрмаганда, аллақачон неварали бўларди.

      ИХТИЁР: Эварали бўларди, денг!

      ТОХИР: Ҳа, чеварали бўларди!..

      УҒИЛОЙ: Сизларга қуруқ гап бўлса… Бундай эркакка