түгел аңа.
Йоклый ул рәхәтләнеп,
Уянып китми, төчкереп.
Чыныксаң, син дә шулай
Таза булырсың, дускай.
Иң тәмле ризык
Искиткеч бер мизгел бар,
Нәкъ җәйнең уртасында.
Ярышып чәчкә ата
Бәрәңгеләр бакчада.
Авылым ямьләнеп китә,
Күңелгә шатлык тула.
Тырышып үскән бәрәңгенең
Уңышы бик мул була.
Әй, бәрәңге, бәрәңге,
Әлдә син бар әле.
Колумб, сиңа рәхмәтлебез,
Искә алабыз гел генә.
Кемгәдер банан кадерле,
Без яратабыз бәрәңге.
Бәрәңгене нык зурлыйк,
Ул тик мактауга лаек.
Бәпембә түгел бәрәңге,
Үсми бит үзе генә.
Тир түгеп эшләсәң генә,
Бәрәңгеле булырсың ел әйләнәсенә.
Ходай бәрәңгедән аермасын,
Ул бит – икенче икмәк.
Бәрәңге, икмәк бар икән,
Яшибез әле, димәк.
Зур вакыйга
Бүген көтү куганда
Таралды авылга хәбәр.
Клубта кино була кичен,
Индиядан җибәргәннәр.
Эчкә шатлык йөгерде,
Күңел җырлап җибәрде,
Юкка чыкты начар кәеф,
Көн бәйрәмгә әйләнде.
Көтүче Файзылгаян
Җитди кисәтү алган:
«Көтүне бүген кичен
Алып кайт вакытында.
Сыер савырга өлгермәбез,
Соңга калдырма безне,
Кино көтеп тормый,
Аның бар үз сәгате».
Төтен килеп тә чыкты
Мунчалар мөрҗәсеннән.
Мунча кереп, чистармыйча,
Кинога бара мени кеше.
Гүзәл затлар бизәнде,
Көчле затлар кырынды.
Киенешеп, аллы-гөлле
Халык клубка агылды.
Ә урамга тәмле булып
Хушбуй исе таралды.
Клуб кеше белән тулды,
Сыймаганы тәрәзәдән карарга
Шатланып риза булды.
Күтәренке күңел, кәеф яхшы,
Сөләшәләр бар да көлешеп.
Һинд көен ишетүгә
Кинәт шым булды барсы.
Өч сәгатькә һәркем югалды
Артистлар арасына кереп.
Онытылды дөнья мәшәкате,
Борчулы уйлар, хисләр.
Нәрсә дә соң фильм сере,
Ник аны яраталар?
Мәхәббәт турында бит ул,
Кем соң аңа сокланмаган,
Мәхәббәтне күреп, кем туйган?
Эх, бар иде бит заманалар…
Кино шатлык китергән чаклар,
Кабатланмый торган вакытлар,
Һәр нәрсәнең үз вакыты бар.
Өлгерегез вакытында тотып
Калырга бәхетле минутлар.
Каз өмәсе
Бүген авыл гөрләп тора,
Каз өмәсе бит анда.
Уен – көлке, дәртле җырлар,
Яңгырый тирә – якка.
Тезелешеп утырганнар,
Алларына каз куеп,
Яулыгын артка бәйләгән,
Чиккән алъяпкыч кигән,
Ярдәмчел күрше апайлар,
Киленнәр һәм яшь кызлар.
Бигерәк