και η σιχαμένη η
φύσις μας! Αλλά το λογικόν το έχομεν διά να μας
δροσίζη τα αναμμένα αισθήματά μας, τας σαρκικάς ορέξεις
μας, τα αχαλίνωτα πάθη μας. Εκείνο λοιπόν,
οποίον εσύ ονομάζεις έρωτα, εγώ το ονομάζω φέλιασμα
και παραβλάσταρον.
Άλλ' αντ' άλλων!
Ο έρωτας είναι ασωτεία του αίματος και χαλάρωσις
της θελήσεως, σου λέγω. Έλα· σε θέλω άνδρα! Ακούς
εκεί, να πνιγής! Πνίξιμον ταις γάταις και τα τυφλά
γατόπουλα! Εγώ σου έταξα φιλίαν και εδέθηκα μαζή
σου με σχοινιά σφιχτά και δυνατά. Αλλά δεν
ημπορούσα ποτέ να σου σταθώ τόσον χρήσιμος, καθώς τώρα.
Βάλε αργύριον εις το πουγγί σου, πήγαινε κατόπιν από
το στράτευμα, κρύψε τα κάλλη σου με γένεια ψεύτικα.
Σου λέγω βάλε αργύριον εις το πουγγί σου! Δεν είναι
δυνατόν να βαστάξη πολύν καιρόν η αγάπη της Δυσδαιμόνας
διά τον Μαύρον· – βάλε αργύριον εις το πουγγί
σου· – ούτε η ιδική του δι' εκείνην. Ήρχισαν ορμητικά,
και με τον ίδιον τρόπον θα τελειώσουν. Θα το ιδής! Βάλε
αργύριον εις το πουγγί σου μόνον. Αυτοί οι Μαύροι
αλλάζουν γνώμην εύκολα. – Παραγέμισε το πουγγί σου. —
Η τροφή οπού τώρα του φαίνεται γλυκειά ωσάν ξυλοκέρατον,
θα του φανή εις ολίγον άνοστη ωσάν ξυλάγγουρον.
Κ' εκείνη θ' αλλάξη, επειδή είναι τόσον νέα.
Αφού τον χορτάση τον Μαύρον της, θα ιδή ότι η εκλογή της
ήτο στραβή. – Βάλε λοιπόν αργύριον εις το πουγγί σου. —
Αν θέλης και καλά να κολασθής, εύρε κανένα τρόπον
καλλίτερον από το πνίξιμον. – Μάζευσε όσα περισσότερα
χρήματα ημπορείς. – Αν η ευλογία ενός παππά, και
ένας όρκος οπού επέρασε μεταξύ ενός βαρβάρου τυχοδιώκτου,
και μιας πονηράς Βενετής, δεν είναι με το παρεπάνω
δυνατά διά το μυαλόν μου και δι' όλα τα δαιμόνια
της Κολάσεως, θα την απολαύσης! Λοιπόν, εύρε
χρήματα. Να πάρη η ζάλη το πνίξιμον! Δεν είναι
δουλειά σου να πνιγής. Κύτταξε καλλίτερα να κρεμασθής
αφού χαρής τον πόθον σου, παρά να πνιγής πριν το καταφέρης.
Και αν προσκολληθώ εις αυτήν την ελπίδα, θα μου
παρασταθής πιστά;
Μην έχης φόβον δι' εμένα. Πήγαινε να εύρης χρήματα.
Σου το είπα πολλαίς φοραίς και σου το ξαναλέγω!
Τον Μαύρον τον μισώ. Έχω λόγους να τον μισώ με την
καρδιάν μου. Δεν πηγαίνεις και συ παρακάτω. Ας γείνωμεν
και οι δύο μας ένα εις την εκδίκησίν μας. Αν κατορθώσης
να τον κερατώσης, εσύ θα το χαρής, και εγώ
θα το διασκεδάσω. Ο Καιρός είναι εγγαστρωμένος με
πολλά περιστατικά, και θα τα ξεγεννήση! Εμπρός! Πήγαινε
να εύρης χρήματα. Αύριον τα ξαναλέγομεν. Ώρα
καλή.
Πού