Adam Wielomski

Katolik Prusak Nazista


Скачать книгу

possible de penser la politique au–delà de la domination dans les categories wéberiennes?, [w:] Idem (red.), Le Droit, le Politique. Autour de Max Weber, Hans Kelsen, Carl Schmitt, Paris 1995, s. 136n.; C. Colliot–Thélène, Carl Schmitt contre Max Weber: rationalité juridique et rationalité économique, [w:] Ibidem, s. 205–228; A. Wielomski, Wpływ Maxa Webera na teologię polityczną Carla Schmitta, [w:] S. Jaczyński, J. Kunikowski (red.), Kultura bezpieczeństwa. Potrzeby i uwarunkowania. Księga jubileuszowa dedykowana profesorowi Marianowi Cieślarczykowi, T. I, Siedlce 2016, s. 315–28.

237

Na temat relacji C. Schmitta do K. Marxa zob. C. Herrera, Carl Schmitt y el marxismo. Puntos de encuentro y de ruptura en la noción de realismo politico, „Res Publica”, 1998, nr 2, s. 35–68; J.E. Dotti, Karl kontra Carl. Schmitt czyta Marksa, [w:] Ch. Mouffe (red.), Carl Schmitt: wyzwanie polityczności, Warszawa 2011, s. 119–150.

238

J.–C. Monod, La querelle de la sécularisation. Théologie politique et philosophies de l’histoire de Hegel à Blumenberg, Paris 2002, s. 156; M. Maraviglia, La penultima guerra. Il „katéchon” nella dottrina dell’ordine politico di Carl Schmitt, Milano 2006, s. 152.

239

U. Bröckling, Katholische Intellektuelle…, s. 72–74; K.–E. Lönne, Carl Schmitt…, s. 14–15; J.L. Villacañas, Poder y Conflicto, op.cit., s. 17.

240

F. Balke, Der Staat nach seinem Ende. Die Versuchung Carl Schmitts, München 1996, s. 40–41.

241

C. Schmitt, Teologia polityczna. Cztery rozdziały poświęcone nauce o suwerenności [1922], [w:] Idem, Teologia polityczna i inne pisma, Kraków 2000, s. 60.

242

A. d’Ors, Teologia politica. Una revision del problema, „Revista de Estudios Politicos”, 1976, nr 205, s. 41; J.M. Beneyto, Politische Theologie…, s. 88; M. Nicoletti, Transcendenza e potere, op.cit., s. 49, 247, 253, 317, 423–424; G.A. Di Marco, Thomas Hobbes nel decisionismo giuridico di Carl Schmitt, Napoli 1999, s. 514; H. Ball, La Théologie politique de Carl Schmitt, „Les Etudes Philosophiques”, 2004, nr 1, s. 93; K. Matuszek, The Problem with Recognizing the Enemy: Critical Review of Carl Schmitt’s Political Theology, [w:] Idem, P. Armada, A. Górnisiewicz (red.), The Problem of Political Theology, Kraków 2012, s. 164.

243

Zob. E.W. Böckenförde, Politische Theologie, [w:] J. Taubes (red.), Der Fürst dieser Welt. Carl Schmitt und die Folgen, München 1983, s. 16–25; P. Koslowski, Politischer Monotheismus oder Trinitätslehre? Zu Möglichkeit und Unmöglichkeit einer christlichen Politischen Theologie, [w:] Ibidem, s. 26–44; I. Staff, Zum Begriff der Politischen Theologie bei Carl Schmitt, [w:] Ibidem, G. Dilcher (red.), Christentum und modernes Recht, Frankfurt am Main 1984, s. 182–210; H. Meier, Czym jest teologia polityczna?, „Teologia Polityczna”, 2003–2004, nr 1, s. 177–184.

244

C. Schmitt, Politische Theologie II, op.cit., s. 23, 26.

245

S. Baume, Carl Schmitt, op.cit., s. 204–205.

246

Ibidem, s. 211.

247

Takiej analogii doszukują się bardzo liczni badacze – zob. L. Legaz y Lacambra, Prologo, [w:] J. Caamaño Martínez, El pensamiento juridico–politico de Carl Schmitt, Santiago de Compostela 1950, s. 11; R. Mehring, Geist gegen Gesetz. Carl Schmitts Destruktion des positiven Rechtsdenkens, [w:] B. Wacker (red.), Die eigentlich katholische…, s. 230; G. Meuter, Der Katechon, op.cit., s. 125; A. Habisch, Autorität und moderne…, s. 111; G.A. Di Marco, Thomas Hobbes…, s. 489–511; O. Jouanjan, „Pensée de l’ordre…, s. 114; A.D. Ogougbe, Modernité et christianisme, op.cit., t. I, s. 101, 113; M. Nicoletti, Transcendenza e potere, op.cit., s. 242 (przyp. 25), 334–339, 380.

248

C. Schmitt, Die Diktatur, op.cit., s. 42–47.

249

C. Schmitt, Teologia polityczna, op.cit., s. 60.

250

Ibidem, s. 69.

251

Ibidem, s. 61. W polskim tłumaczeniu zamiast „stan pozakonstytucyjny” mamy „stan wyjątkowy”, gdyż tłumacz, naszym zdaniem nadmiernie literalnie, tak oddał niemiecki termin Ausnahmezustand. Do problemu tego wrócimy w cz. II niniejszej pracy.

252

Ibidem, s. 58 (w oryg.: Die Entscheidung ist, normativ betrachtet, aus einem Nichts geboren).

253

H. Ball, La Théologie politique…, s. 82.

254

C. Schmitt, Teologia polityczna, op.cit., s. 68.

255

Ibidem, s. 70.

256

Ibidem, s. 61, 78.

257

C. Schmitt, Duchowa i historyczna sytuacja dzisiejszego parlamentaryzmu [1926], [w:] Idem, Teologia polityczna i inne…, s. 144–145.

258

C. Schmitt, Die Diktatur, op.cit., s. 139; idem, Verfassungslehre, Berlin 1989 [1928], s. 79–80; idem, Die legale Weltrevolution, „Der Staat”, 1978, nr 17, s. 337.

259

C. Schmitt, Teologia polityczna, op.cit., s. 71–72.

260

C. Schmitt, Duchowa i historyczna…, s. 180.

261

Podrozdział ten w części poświęconej pracy C. Schmitta Katolicyzm rzymski i polityczna forma stanowi skrót rozważań z naszej monografii W poszukiwaniu Katechona, op.cit., s. 213–260.

262

A. Habisch, Autorität und moderne…, s. 116; A. Wielomski, Papalistyczna eklezjologia polityczna jako archetyp nowożytnego państwa uniwersalnego, [w:] Idem, Ł. Święcicki, Od Christianitas do Unii Europejskiej. Historia idei zjednoczenia Europy, Warszawa 2015, s. 33–36.

263

C. Schmitt, Die Sichtbarkeit der Kirche. Eine scholastische Erwägung [1917], [w:] Idem, Die Militärzeit 1915 bis 1919. Tagebuch Februar bis Dezember 1915. Aufsätze und Materialien, Berlin 2005, s. 446.

264

Ibidem, s. 448–449.

265

Ibidem, s. 451; idem, Die Idee des Einheitsstaates. Jean Bodin [1919], [w:] Idem, Die Militärzeit 1915 bis 1919, op.cit.,