Inna. Max Czornyj

to przecież nie jest przyjaźń. Kobieta również nie zwraca się do mnie jak do potencjalnego byłego córki, więc tę koncepcję automatycznie odrzucam. Znajomi. To dość oględne.

      – I nie rozmawialiście? Nie pisaliście ostatnio na Facebooku czy gdzieś?

      – Raczej sporadycznie. Nie w ostatnich dniach.

      – Nie wydawała się panu nieswoja? – dopytuje rozpaczliwie. – Dziwna?

      Widać, że chwyta się każdego okrucha nadziei. Rezygnacja pozbawiła ją godności i każe blokować drzwi stopą. Kobieta nie zwraca uwagi na łzy spływające ku kształtnym wargom z jej opuchniętych oczu. Nie przeszkadza jej, że poły swetra się rozchyliły, a koszulka odsłania koronkę stanika.

      – Nie zwróciłem na nic takiego uwagi – szepczę, wciąż patrząc na jej biust.