Jak świadomość związana jest z ciałem. Susan Sontag

dzie­ła sztu­ki

      Pręd­kość sty­lów we współ­cze­snym ma­lar­stwie

      Prze­ciw­ny „sty­lo­wi” – es­te­tyzm; zob. [przy­ja­ciel S.S. od lat sześć­dzie­sią­tych, fran­cu­ski my­śli­ciel Ro­land] Bar­thes, Les ma­la­dies du co­stu­me de théâtre – „Es­sa­is Cri­ti­qu­es”

      …

      * * *

      Dzie­ło sztu­ki

      Eks­pe­ry­ment, gro­ma­dze­nie da­nych (roz­wią­zy­wa­nie „pro­ble­mu”) kon­tra for­ma za­ba­wy

      …

      * * *

      [Film Mi­che­lan­ge­lo An­to­nio­nie­go] Przy­go­da

      Trud­no uwie­rzyć, [że na­krę­co­no go] za­le­d­wie czte­ry lata temu…

      Do­pie­ro na koń­cu do­wia­du­je­my się, że Clau­dia jest bied­na

      …

      Sce­ny u A. na ekra­nie trwa­ją tak samo dłu­go, jak dłu­go trwa­ły­by w rze­czy­wi­sto­ści – nie ma ma­ni­pu­la­cji cza­sem w mon­ta­żu –

      „Za­rzu­cić nad­na­tu­ral­ną ka­zu­isty­kę po­zy­ty­wów + ne­ga­ty­wów” – A. nie za­mie­rza ro­bić z San­dra czar­ne­go cha­rak­te­ru

      Robi fil­my o emo­cjach, ale ak­to­rom nie po­zwa­la „grać emo­cja­mi” (à la Fel­li­ni + Vi­scon­ti) – to b[yła]by „re­to­ry­ka”

      Nowy styl: „Prze­ciw re­to­ry­ce”

      …

      Fil­my A. są „li­te­rac­kie” o tyle, że za­wie­ra­ją licz­ne zło­żo­ne od­nie­sie­nia

      Kino sa­mo­świa­do­me – Czu­ła jest noc Fit­zge­ral­da w P[rzy­go­dzie]

      …

      (Mają li­te­rac­kie sce­na­riu­sze) ale nie­po­dob­ne do tra­dy­cyj­nych nar­ra­cji

      > Fil­my A.: od­mia­na pi­sar­stwa („ka­me­ra-pió­ro” [fran­cu­skie­go kry­ty­ka i re­ży­se­ra Ale­xan­dre’a] Astru­ca) upra­wia­ne­go przez re­ży­se­ra, któ­ry „uży­wa” ak­to­rów

      • Dla­cze­go czło­wiek „pi­sze”?

      • Od­po­wiedź – film jako za­pi­sy­wa­nie, ucie­le­śnia­nie

      Ma­te­riał musi być roz­pro­szo­ny, nie-dra­ma­tycz­ny (stąd klę­ska Krzy­ku [fil­mu An­to­nio­nie­go z 1957 roku])

      * * *

      …

      [Po­niż­sze trzy zda­nia oto­czo­ne są ram­ką].

      Licz­ba to zbiór wszyst­kich zbio­rów, któ­re są rów­no­licz­ne

      Licz­ba kar­dy­nal­na zbio­ru to kla­sa wszyst­kich klas rów­no­licz­nych z tym zbio­rem

      Każ­dy zbiór skoń­czo­ny po­sia­da licz­bę kar­dy­nal­ną

      6/12/64

      Moje przy­jaź­nie (Paul [Thek, ar­ty­sta ame­ry­kań­ski] – itp.) są nie­waż­kie. Te­raz, po ––––––, sta­no­wią tyl­ko pro­blem or­ga­ni­za­cyj­ny. Prze­glą­dam ter­mi­narz i spła­cam za­le­gło­ści…

      „Każ­de ży­cie po­le­ga na obro­nie okre­ślo­nej for­my” – [au­striac­ki kom­po­zy­tor An­ton] von We­bern

      (ma­lar­stwo Ki­ta­ja)

      * * *

      Prze­czy­tać:

      Ku­pić: re­edy­cje Oxford Univ. Press [wa­lij­skie­go al­che­mi­ka i ró­żo­krzy­żow­ca Tho­ma­sa] Vau­gha­na, [An­drew] Ma­rvel­la + [po­ety me­ta­fi­zycz­ne­go Ri­char­da] Cra­sha­wa.

      Ka­za­nie Vau­gha­na o umie­ra­niu

      [Sztu­ka fran­cu­skie­go pi­sa­rza Al­fre­da de Mus­set’a z 1834 roku] Lo­ren­zac­cio…

      Książ­ka Wal­te­ra Ben­ja­mi­na o ba­ro­ku.

      Fre­de­ric Far­rar, Hi­sto­ry of In­ter­pre­ta­tion (1886)

      Opo­wia­da­nia Po­ego

      Iris Mur­doch, How I Wri­te a No­vel, „Yale Re­view”, wio­sna ‘64

      Franz Bor­ke­nau, książ­ka o XVII wie­ku (1934) – Pas­cal, Ra­ci­ne, Kar­te­zjusz, Hob­bes [The Trans­i­tion from the Feu­dal to the Bo­ur­ge­ois World View]

      • John Cage, Ci­sza

      [Ro­syj­ski fil­mo­wiec Wsie­wo­łod] Pu­dow­kin o fil­mie [Film Tech­ni­que and Film Ac­ting]

      …

      19/12/64

      Po­wieść: od­kry­wa­nie ży­cia cia­ła (po­sta­wa, gest, Ca­ro­lee [Schne­emann, ame­ry­kań­ska per­for­mer­ka]: „Mu­sia­łam zma­gać się z ogniem”, Cla­es Ol­den­burg [szwedz­ki rzeź­biarz]: „ostat­ni­mi cza­sy bar­dzo zaj­mu­ją mnie ko­ry­ta­rze”)… dwie po­sta­cie: jed­nej się uda­je, dru­giej nie.

1 Me­to­da pi­sar­ska sto­so­wa­na m.in. przez Wil­lia­ma S. Bur­ro­ugh­sa po­le­ga­ją­ca na cię­ciu blo­ku tek­stu na małe ka­wał­ki, któ­re na­stęp­nie aran­żu­je się w nowy, bar­dziej czy mniej przy­pad­ko­wy spo­sób (przyp. tłum.).