Jak świadomość związana jest z ciałem. Susan Sontag

z uszko­dze­niem mó­zgu, któ­ra na­wet po nie­mal cał­ko­wi­tym wy­zdro­wie­niu nie jest w sta­nie śle­dzić fa­bu­ły fil­mu.

      The Be­atles i że jest ich czte­rech.

      Wil­got­ne mał­że dwu­na­sto­let­nich dziew­cząt.

      Ta­blet­ki de­xa­my­lu [od­mia­na am­fe­ta­mi­ny, któ­rą S.S. za­ży­wa­ła, by wspo­móc swo­je zdol­no­ści pi­sar­skie, od po­ło­wy lat sześć­dzie­sią­tych do po­cząt­ku osiem­dzie­sią­tych, w ma­le­ją­cych daw­kach] w An­glii na­zy­wa­ne są fio­le­to­wy­mi ser­ca­mi (są fio­le­to­we, a nie [jak w Sta­nach] zie­lo­ne) – dzie­cia­ki bio­rą ich po 20 na­raz i za­pi­ja­ją colą… Po­tem (w po­rze lun­chu) wpa­da­ją do „jamy” (nikt po­wy­żej 21 lat nie ma wstę­pu) i [tań­czą] Wa­tu­si

      * * *

      He­min­gway na­pi­sał pa­ro­dię Wi­nes­burg w sta­nie Ohio Sher­wo­od An­der­son. To jego dru­ga po­wieść, Wio­sen­ne po­to­ki (1926), wy­da­na tuż przed Słoń­ce też wscho­dzi.

      * * *

      Ar­nold Geu­lincx (1624–1669), fi­lo­zof bel­gij­ski – na­stęp­ca Kar­te­zju­sza – [Sa­mu­el] Bec­kett czy­tał go, gdy był stu­den­tem – [Geu­lincx] uwa­ża, że czło­wiek ro­zum­ny jest wol­ny wy­łącz­nie w sfe­rze wła­sne­go umy­słu – nie mar­nu­je ener­gii na pró­by kon­tro­lo­wa­nia cia­ła ży­ją­ce­go w ze­wnętrz­nym świe­cie.

      * * *

      Przy­miot­ni­ki:

      Krop­ko­wa­ty (Na­kra­pia­ny?)

      Mał­po­wa­ty Cy­no­bro­wy

      Im­per­ty­nenc­ki Ob­rot­ny

      Dud­nią­cy Glo­tal­ny

      La­ko­nicz­ny Zdez­o­rien­to­wa­ny

      Ogłu­pia­ły Ko­bal­to­wy

      Zde­ter­mi­no­wa­ny Za­cię­ty

      Wy­śmie­ni­ty Ja­skra­wy

      Sep­tycz­ny Nie­do­łęż­ny

      Chu­tli­wy Ostro­łu­ko­wy

      Apo­re­tycz­ny

      La­pi­dar­ny Zę­ba­ty

      Zbzi­ko­wa­ny Opły­wo­wy

      …

      19/08/64

      Opo­wia­da­nie: „Nie­skoń­czo­ny sys­tem par”.

      …

      * * *

      Slang cock­ney: zry­mo­wać i wy­ko­nać ruch skocz­kiem w bok

      Bre­asts = Bri­stol (city > tit­ty)

      Te­eth = Hamp­te­ads (he­ath > te­eth)

      Cza­sow­ni­ki:

      Chla­stać Wy­mknąć się

      Złusz­czać In­te­gro­wać

      Te­le­pać In­ge­ro­wać

      Spra­so­wać Stę­pić

      Sprin­to­wać Grzmot­nąć

      Zgrzy­tać Skom­leć

      …

      * * *

      To strasz­ne, po­czuć, jak coś prze­bi­ja osło­nę (skó­rę)

      Har­to­wa­ną…

      * * *

      [Ame­ry­kań­ski pi­sarz Wil­liam S.] Bur­ro­ughs:

      Ję­zyk = kon­tro­la

„Ter­ro­ry­stycz­ne” ata­ki na ję­zyk (me­to­da cut-up1)

      zob. [fran­cu­ski pi­sarz eks­pe­ry­men­tal­ny Ray­mond] Ro­us­sel – Com­ment j’ai écrit…

      Uciecz­ka w ko­smos (SF) kon­tra hi­sto­ria

      [The] Soft Ma­chi­ne

      Nova Express

      Nagi lunch

      Dead Fin­gers Talk

      * * *

      „Flu­py” – frag­men­ty kału przy­le­pio­ne do wło­sów wo­kół od­by­tu (zob. Ci­ce­ly Flup w The Sho­ema­ker’s Ho­li­day [sie­dem­na­sto­wiecz­ne­go dra­ma­tur­ga Tho­ma­sa] Dek­ke­ra)

      Ta­koż: „digi-don­gi”

      * * *

      Rze­czow­ni­ki:

      Roz­mach Ste­laż

      Pa­ra­metr Sza­mo­ta­ni­na

      Neo­lo­gizm Cy­ster­na

      Be­be­chy Per­sy­flaż

      Sko­ru­pa Tem­po

      Ka­pe­lusz z mięk­kim ron­dem Wrza­wa

      Kle­ik Nie­po­ro­zu­mie­nie

      …

      * * *

      „Une in­cer­ti­tu­de de jeu­nes­se” [nie­pew­ność mło­do­ści] (w Ba­alu [pierw­szej sztu­ce Ber­tol­ta Brech­ta])

      * * *

      Esej o SF

      1. Fil­my lep­sze niż książ­ki – dla­cze­go?

      2. Treść

      Po­stać na­ukow­ca jako sa­ta­ni­sty (Faust [Go­ethe­go], Poe, [Na­tha­niel] Haw­thor­ne)

      • trak­to­wa­nie na­ukow­ca jako czło­wie­ka uwal­nia­ją­ce­go siły, któ­re – je­śli nie wy­ko­rzy­stać ich w do­brym celu – mogą znisz­czyć ro­dzaj ludz­ki

      • zob. daw­na wi­zja na­ukow­ca (Pro­spe­ro itp.) jako trzpio­to­wa­te­go cza­ro­dzie­ja tyl­ko w pew­nym stop­niu kon­tro­lu­ją­ce­go siły, któ­ry­mi się bawi

      SF jako no­wo­cze­sna ale­go­ria:

      No­wo­cze­sne po­dej­ście do sza­leń­stwa (by­cia „opę­ta­nym”)

      No­wo­cze­sne po­dej­ście do śmier­ci (spło­nię­cie, wy­gi­nię­cie)

      * * *

      Bo­ga­te wy­ko­rzy­sta­nie me­ta­for (Jo­na­than [Mil­ler, bry­tyj­ski pi­sarz i re­ży­ser]) z dzie­dzi­ny:

      1. Kom­pu­te­rów

      2. Hy­drau­li­ki

      3. Fo­to­gra­fii; opty­ki

      4. Fi­zjo­lo­gii sko­ru­pia­ków

      5. Ar­chi­tek­tu­ry

      6. Sza­chów + stra­te­gii woj­sko­wej

      [Przy­kła­dy uży­cia tych me­ta­for w pi­sar­stwie Mil­le­ra:]

      „Jak kop­nię­cie w roz­rusz­nik mo­to­ru – sa­mot­nie ru­szam na­przód”.

      „Jar­dy pro­zy”.

      „Ostat­nia sa­mo­bój­cza szar­ża Pic­ket­ta na…”.

      „Chro­mo­wa­na