sahile?
GÜVEN 181
Her zaman misafirin olabilir
Emellerinden çok ötede
boyun bükmüş,
Yalnızlıklar senin de …
Penceren
Günlerce ışıksız kalabilir
kader bu…
Fakat sen
mutlu olabilirsin yine
avuntular yaratabildiğin için
insanlara sevginle,
Ve gereğinde
İnsanı bulabildiğin için
İnsanlar arasında
İnsanlar için çarpan yüreğinle.
NO: 103 ALİ ALİ TİRYAKİ (1943-2006)
Ali Tiryaki 1943 yılında Razgrat iline bağlı Kubrat Belediyesinin Locva (Glocevo) köyünde fakir bir çiftçi ailesinde doğdu. İlk ve orta okulu doğduğu köyde okudu. Liseyi de Kubrat şehrinde tamamladı. Köyünde birkaç yıl öğretmenlik yaptı, daha sonra köyün Ziraat Kooperatifinde dört yıl maaş mutemedi ve devamla yönetim kurulunda görev aldı. Daha sonra Koopertiften istifa ederek Postaya atandı ve orada yıllarca posta dağıtıcısı olarak çalıştı. Köyünün kültür problemlerinin çözülmesine daima katkıda bulundu. Köy kütüphanesine bağlı olarak faaliyet gösteren dram grubunda ve folklor ekibinde öncü rol oynadı.
Asimilasyon politikasına pasif bir direnişle karşı koydu. İşten çıkarıldı. Birkaç yıl işsiz gezdi. 1989 yılında gerçekleştirilen Demokratik Devrim’den sonra “Hak ve Özgürlük Hareketi”ni hararetle destekledi. “Hak ve Özgürlük Hareketi”nin saflarında çok aktif olarak çalıştı. Köyünde iki dönem Belediye başkanı olarak halka hizmet etti. 2001 yılında emekli oldu. Halen doğduğu köyde oturuyor. Evli ve iki çocuk babasıdır. Bulgarca biliyor.
Şiiri çocuk yaşlarında sevdi.,ve onu kendine ömür boyu en sadık dost bildi. Şiirlerinde doğayı ve köylünün yaşantılarını sıcak bir dille terennüm etmektedir. Şiirleri kısa ve içlidir.
Eserleri:
“Akasyalar Açarken”, Şiirler, Sofya, 1997
AKASYALAR AÇARKEN 182
Akasyalar açarken
Sevdi aldattı beni
Gözler neşe saçarken.
Sevdi, aldattı beni.
Gönül neşe saçarken
Uzatmıştım elimi …
Akasyalar açarken
Çaldı gitti sevgimi.
Bu ilk sevgi dedikçe
Nem alır gözelerimi…
Aynı mevsim gelince
Çevir bana sevgimi.
KÖYÜMÜN HALİ 183
Ağaçlarında bülbüller öterdi
Kınalı gezerdi kadınların.
Erkeklerin bıyıklarında ter tükendi
Yollara düşmezden önce…
Şimdi tüm sessizlikler
Burada buluşur.
Evlerin bacalarında baykuşlar öter
Dağlarında kurtlar ulur.
DAKİKALAR 184
Bu akşam
Gökyüzü yine karanlık
Koca bir bulut örtmüş yıldızları
Yüreğim hep dertli
Düşüncelerim yorgun.
Ağaçlar dimdik duruyor
Yaprakları solgun.
Bahçede iğdeler kokmuyor
Sanki kurumuş dalları
Irmak çağlamıyor.
Toprak emmiyor suları
Köstek vurmuşlar ışıklara.
Bu gece,
Nedense sabah gelmiyor
Çok ağır geçiyor dakikalar
Dakikalar çağırıyor sabahları.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.