Şaban Mahmudoğlu Kalkan

Bulgaristan Türk Şiiri Cilt 2


Скачать книгу

yanında Dobruca

      Deliorman ovaları

      Cevher, bir uçtan bir uca.

      Rodoplu der: Deliorman

      Cömertsin, büyüktür şanın

      Suyundan mı bilmem neden

      Dürüsttür senin insanın.

1970, Razgrat

      RODOPLAR 154

      Kış günü karın güzeldir

      Cennet gibidir baharın…

      Bak dünyalara bedeldir

      Güzelliği Rodopların.

      Durmaz çağlar ırmakların

      Saray gibi konakların

      Şu dünyada eşi yoktur

      Madeni bol Rodopların..

      Çiçek dolu ormanların

      Üzüm yüklüdür bağların

      Ceylan yurdudur dağların

      Başı sisli Rodopların.

      Rodoplu der: İsmin bende

      İnan her an gönlüm sende

      Hasretini çekeceğim

      Bu can durdukça bedende.

1984, Madan

      ERENLER ÇEŞMESİ 155

      Erenlerin çeşmesinden

      Su içtim de öyle geldim

      Dost dolaşıp dost görmeyi

      Ben erenlerden öğrendim.

      Erenlerin sohbetine

      Katıldım da öyle geldim

      Dostla sohbet eylemeyi

      Ben Erenlerden öğrendim.

      Rodoplu der: Aşka büründüm.

      Hoş görünüze imrendim

      Sevip de sevilmeyi

      Ben erenlerden öğrendim.

5 Ocak 1989 Şterna – Kırcali

      MARMARA DESTANI 156

      Kardeş, gece uyurken

      Yer oynadı yerinden

      Cennet gibi Marmara

      Cehennem oldu birden.

      Nedir Allah’ım nedir

      Bu afetin öfkesi

      Harabeye döndü bak

      Şu Marmara bölgesi.

      Yaşlı genç ve ihtiyar

      Enkaz altında kaldı

      Nice bebe yavrular

      Anasız babasız kaldı.

      Deniz salıncak oldu

      Dalgalandı da durdu

      Şirin güzel Marmara

      Bir anda harap oldu.

      Zümrüt gibi Marmara

      Afete boyun eğdi

      Marmaralı kardeşler

      Ateşten gömlek giydi.

      Neydi o gece, o an

      Şehit oldu bunca can

      Su yerine kan aktı

      Sakarya ırmağından.

      Yüzyılın felaketi

      Marmara’yı yer seçti

      O Marmara’dan sonra

      Bolu, Düzce’ye geçti.

      Depremzede kardeşim

      Düşünme kara, kara

      Cennet olur bak yine

      Bolu, Düzce ve Marmara.

      Türk cömerttir, büyüktür

      Bundan eminiz emin,

      Türk yiğittir, özgürdür

      Bundan eminiz emin.

01 Kasım 1998 Kırcali.

      NO: 100 ADİL AHMET REŞİT (1943)

(Adil Ahmedov Reşidov)

      Adil Ahmet Reşit 1943 yılında Razgrat iline bağlı Kemal-lar, (İsperih) belediyesinin Büyük Kokarca (Golyam Porovets) köyünde doğdu.İlk ve orta öğrenimini köyünde okudu.Daha sonra liseyi Kemallar’da (İsperiht) bitirdi.Devamla Sofya Devlet Üniversitesinin Pedagoji Bölümünden mezun oldu.Uzun yıllar İsperih belediyesine bağlı köylerde öğretmenlik yaptı.Bir kaç yıl Belediye de eğitim şubesi şefi olarak çalıştı.İki dönem belediye başkanı olarak başarılı işlere imza attı. Üçüncü dönem İsperih Belediye başkanı olarak görev yapmaktadır.

      Adil Ahmet Reşit’in şiir sevgisi lise yıllarında şekillendi. Edebi makaleleri ve tanıtım yazıları ile adını duyurdu.Onun diğer şairlerden farklı tarafı o az yazdı, çok okudu. Şiirlerinin konusunu, yaşadığı ortamdan aldı.Kendi iç duygularını sıcak bir dille şiirleştirdi.Türkçe’yi doğal hali ile kullandı.

      Doğduğu Büyük Kokarca köyünde ikamet etmektedir.. “Deliorman”, Türk Yazarlar Birliği üyesidir. Belediye başkanı olarak ilde ki edebiyat çalışmalarını destekleyerek kendi de aktif olarak iştirak eder

      Bekardır. Bulgarca ve Rusça biliyor.

      Şiirleri merkez ve yerel basında dağınık olarak mevcuttur.

      YARIN BELKİ 157

      Hep gülermişim, diyorsun

      Gülerim elbet.

      İşittiğin yok mu

      Aşk vardır, güldürür

      Aşk vardır, ağlatır.

      Aşkım güldürürken

      Dön bana yeter,

      Yarın ağlarım belki…

1966 Sofya

      MİNİCİK İSTEK 158

      Sevgiyle geldim

      Bu akşam kapına

      Tık, tık diye çalıyorum.

      Ne olur, kapını

      Biraz aralayıver.

      Korkma,

      Ben girmeyeceğim,

      Yalnız sevgimi

      Odana alıver.

1998 Büyük Kokarca

      KOMŞU KIZI 159

      “…Komşu kızı sevenler

      Demir yürek ister……”

      Diyor bir halk türküsü

      Ama benim yüreğim demir değil.

      Ortak sokağımız küçük

      Toplayamıyor sevgimi….

      Öyle istekli, istekli

      Gülümsemeyeceksin

      Şirin