Пайғамбаримизнинг суннатларидан эмиш…
Талаб Раҳмоналига қараб, бошини чайқади. Бўта лагандан бўш қайтган қўли бармоқларини бирма-бир оғзига солиб, чапиллатиб сўриб, шошилмай, гўштни чайнаётган меҳмонга хўмрайиб қаради…
Кейинги сўзлашувлар асосан Талаб бошлиқ йигитлар ҳукуматни қўлга олишса, кимларга қандай лавозимлар тегиши хусусида кечди. Суҳбатдан маълум бўлдики, – шу пайтгача Талаб бу ҳақда гапирмаганди, – Талаб президент, Бўта бош вазир бўлармиш… Раҳмоналига ҳам лавозим ваъда қилинди: у президент қўриқчиларининг бошлиғи бўларкан. Раҳмонали бу гапларни эшитаркан, ишонишни ҳам, ишонмасликни ҳам билолмай, кулгидан ўзини аранг тийиб ўтирарди. Эсли-ҳушли биров бу суҳбатни четдан кузатаётган бўлса, албатта, булар жинни бўлсалар керак, деб ўйлаши табиий бир ҳол эди. Чунки, катта бир юртнинг кичик бир шаҳрини овлоқ бир ерида бир дастурхон атрофида тўпланишиб ўтирган бу гумроҳлар, – Раҳмоналидан бошқаси, албатта, – асли оёғининг тагидан нарини кўролмайдиган бир нокаслар эдилар. Ваҳоланки, катта мамлакатнинг ўз эгаси аллақачон ҳукумат тепасида мустаҳкам ўтирар, у кишининг олиб бораётган сиёсати ҳар қандай талотўпларни енгиб ўтишга қодир эканлигини Раҳмоналидан ўзга биронтаси тушуниб етадиган даражада эмас эди.
Раҳмоналининг текшириш ва таҳлилларига кўра, ўзларича президентлигу бош вазирликни орзу қилиб, хом хаёлда ўтирган бу кимсалар асли давлатдорлик сиёсатидан ўта узоқ, билими, тафаккури тугул, ҳатто салобати ҳам етмайдиган кишилар. Масалан, Талаб савдогар оиласида туғилиб ўсган. Отаси узоқ йиллар шаҳардаги каттагина савдо ташкилотини бошқариб, нафақага чиққач, узоқ йили кутилмаганда қазо қилди. Отаси Талаб ва унинг акаси ҳамда укасини савдогар бўлишларини режалаштириб ўстирди. Пировардида, акаси Бухородаги озиқовқат саноати институтини тамомлаб келиб, отаси ишлаган ташкилотда ишлай бошлади. Отаси ва акасининг қистови билан Талаб ҳам Бухоро шаҳридаги озиқ-овқат саноати институтига ўқишга кирди. Бироқ, ўқишга ҳаваси йўқлиги учунми, тўртинчи курсга ўтганида ўқишни ташлади. Наманган шаҳрига қайтиб, бемақсад яшай бошлади. Чунки, оиласида кам-кўст йўқ, тўкинлик таъминланган эди. Отасининг ўлимидан сўнг, бир йил ўтиб, онаси ва акасининг қистови билан Талабни Наманган шаҳридаги бир савдогар оиланинг ёлғиз қизига унаштиришган эди. Шу кунларда Талаб куёв. Аслан қитмир, айёр, кўнглидагини доимо яшириб яшашга ўрганган Талабга Наманган шаҳрида бошланган бошбошдоқлик жуда қўл келиб қолди. Ва кўнглининг туб-тубида ўзи ҳам англайолмаётган ҳисларга ишониб, шаҳардаги тўполонларда дарҳол йўлбошловчиликни қўлга киритиб олди. Ўқиб уқмаган, аммо кучга тўлган бир тўдани ташкил этди. Унинг тўдасига яқинда қамоқдан чиққанлардан тортиб, шаҳардаги ёш ҳунарманд, таниш савдогар йигитлар ҳам жалб этилган. Қисқа вақтда Талаб сўзамоллиги, ҳар қандай гапни жойини топиб айтиши билан обрў қозонгандек бўлиб, эътиборга тушди.
Бошқа тарафдан тошқўрғонлик Бўта пайдо бўлиб, у ҳам ўз атрофига йиғилган йигитлари билан шаҳарни алғов-далғовини чиқара бошлади. Бўтанинг тутган йўли қонлироқ йўл эди.
Талаб аввалига