met ’n aanklag; die volk vra wat hulle Hom moet betaal sodat Hy hulle kan vergewe. Dan antwoord Hy dat hulle dit goed weet: Laat reg geskied, bewys liefde en trou, lewe bedagsaam.
Dit is deels as gevolg van Skrifgedeeltes soos dié dat gelowiges nooit kan sê hulle het nie geweet dat daar reeds in die Ou Testament ’n Goddelike frons sigbaar word as mense Hom met allerlei offergawes probeer omkoop nie. Dat Hy nooit hul bydraes vra nie, maar hulleself.
Vir Jesusvolgelinge wat hul lewens- en aanbiddingsriglyne in die Nuwe Testament vind, is dit sekerlik algemene kennis, nee, tweede natuur, om hul dankbaarheidslewe aan God te wy. Hulle weet tog dat die Paaslam reeds geslag is, dat die Bloedoffer reeds gebring is, dat die Eniggeborene reeds oorgegee is. Die prys is betaal; die versoening is ’n werklikheid.
Al wat oorbly, is ’n lewe vol dankbaarheid. Een wat toegewy word aan reg en geregtigheid, liefde en trou, en bedagsaamheid.
Eenvoudig, nè?
Té eenvoudig, sal baie brom. Gans te maklik, hierdie ontsnapklousules uit God se oordeel. Jy moet jou kant bring, jy moet jou deel doen. God help net dié wat hulleself help.
Só sê hulle. Dis tog interessant dat dit juis gelowiges is wat só sê. Diegene wat veronderstel is om van beter te weet. Hulle wat hopelik hul eie broosheid intiem ken. Dit is hulle wat tog moet weet dat ’n dankbaarheidsoffer aan God in die hande van ’n medemens gegee word. Jou “dankie, Here” kom sonder meer in ’n medebrose se hand en hart tuis. Jy weet dit mos.
____________________
Ek weet, Here! Red my uit my vergeetagtigheid.
Maandag 3 FEBRUARIE 2020 Lees Psalm 37:1-17
Boosheid en goedheid
Moet jou nie ontstel oor skelms en jou kwel oor skurke nie … Vertrou liewer op die Here en doen wat goed is … (v. 1-3).
Groteske tydmors! So sê hierdie psalmdigter. Daar word gans te veel tyd en krag aan boosdoeners afgestaan, en dit ontneem jou van die energie om goeie dinge te doen.
Dié psalm bruis behoorlik van al die goeie raad. As ons dit tog net sal hóór. As ons tog net sal glo dat die boosdoeners en moeilikheidmakers hul dag sal kry. Dat God se kinders hulle nie moet moeg maak met allerlei selfregverdigings en potensiële verduidelikings en blatante wraakgedagtes nie.
Want Psalm 37 se goeie raad rym met Jesus se uitsprake in sy Bergpreek, onder meer dié oor ons alewige bekommernisse oor alles en nog wat (vgl. Matt 6:25-34), en met Paulus se riglyne in Romeine 12 – en presies dié vermaning: “Moet jou nie deur die kwaad laat oorwin nie, maar oorwin die kwaad deur die goeie” (Rom 12:21).
Want dit is mos “die kwaad” se oorwinning: Jy, Godskind, verloor jou fokus. Jy wroeg en swoeg heeldag oor wat Boosheid alles aan jou doen, jy gee al jou aandag aan sy grynslaggende agente. Saans gaan slaap jy met hul gesnater in jou ore en soggens is hulle – van almal! – jou eerste gedagte.
En só onderwerp hulle jou aan hulle, en word jy inderdaad die slagoffer wat hulle gehoop het jy sal word. Terwyl jy jou gedagtes en jou woorde en jou planne – ál jou aandag – verskuldig is aan die goeie dinge wat jy vir jou Here moet doen. Byvoorbeeld die liefde en sorg wat jy aan jou huismense en buurmense en die brose mense in jou omgewing moet gee.
____________________
Here, leer my om Boosheid en sy trawante aan U oor te laat. Laat die goeie in my oorwin.
Dinsdag 4 FEBRUARIE 2020 Lees Jakobus 5:1-6
Julle rykes …
Ja, julle hou die loon agter van die werkers wat julle lande afgeoes het. Dit skreeu ten hemel; die geroep van dié wat geoes het, het tot by die Here die Almagtige gekom (v. 4).
Sjoe, maar Jakobus is kwaad!
Bybellesers hóór sommer, selfs in hierdie vertaalde weergawe, die uitroeptekens soos hy skel en dreig en vinger wys en gróót moeilikheid belowe aan dié wie se spoggerige klere deur motte opgevreet en wie se skatte deur roes vernietig sal word.
Ons kan gerus glimlag oor hierdie klein tirade teenoor rykes, en haastig terugblaai na Jesus se Bergpreek waar Hý waarsku teen die versameling van skatte wat aan mot en roes onderworpe is (vgl. Matt 6:19). Ons kan ons selfs heimlik verlekker in hoe die “rykaards” – ons almal ken ’n hele paar – hier en in etlike ander gedeeltes in die Bybel op hul blink baadjie kry.
Maar dan mis ons Jakobus se eintlike punt: die uitbuiting van armes en weerloses. Dit is dan ook net hier dat ons meewarige glimlag verdwyn. Want, ja, ons ken ’n hele hand vol rykes, maar ons ken ook ’n hele land vol armes en weerloses. Vir elke herehuis in ons stad of dorp is daar ’n uitgestrekte buurt vol agterkamertjies en sinkhutte.
Dit is die inwoners van sulke buurte wat in die eienaars van die groot huise, en hul bevoorregte bure, se diens is. En dit is voor hierdie werkgewers wat Jakobus kom staan en sê: Wanneer laas het jy ’n sommetjie gemaak oor die lewenskoste van die brose mense in jou diens? En, voeg hy by, kyk tog jou Here in die oë as jy antwoord.
____________________
Maak my stil, Here, wanneer ek kla en kla met ’n witbrood onder die arm. En laat my hulle raaksien wat my in die oë kyk vir hul stukkie kos.
Woensdag 5 FEBRUARIE 2020 Lees Filemon vers 1-25
Op grond van die liefde
Daarom, al het ek in Christus die volste reg om jou op jou plig te wys, doen ek liewer ’n beroep op jou op grond van die liefde (v. 8-9).
Ja, Filemon, om ’n Jesusvolgeling te wees, bring bepaalde pligte mee. Dit is wonderlik dat jy dit reeds weet. Ons weet tog dat daar kerk gehou word in jou huis. En dat jy vir Paulus omgee en “die harte van die gelowiges verkwik”.
Paulus het dus, soos hy sê, die volste reg om jou op nog ’n plig te wys, naamlik dat jy jou wegloopslaaf Onesimus by jou sal terugverwelkom. Dat jy hom nie sal kwaad aandoen nie, maar hom in jou huis sal ontvang soos jy Paulus self sou ontvang.
Maar soos jy nou in dié briefie sien, Filemon, gaan Paulus ’n stappie verder: Hy sê jou ontvangs van die wegloper moenie gegrond wees op jou “plig” nie, maar op liefde. Want dit is die motief waaruit Jesusvolgelinge dinge doen – nie uit plig nie, maar uit liefde. En dit is nie eenvoudig nie, nè? Veral nie wanneer dit mense raak vir wie jy nie eintlik wíl lief wees nie. Mense wat jou skade berokken het. ’n Slegding soos ’n drosterslaaf.
Ja-nee, liefde is moeite. Dit vra allereers ’n ommekeer in jou denke. Dit eis ’n verandering in jou hart.
Ag, Filemon, laat ons nou nie vir mekaar mooi broodjies bak nie: Liefde is ’n daaglikse keuse om Jesus te volg. Dié Jesus wat aan sy volgelinge gesê het hulle is die lig vir die wêreld. Daardie volgelinge wat die lig is waar hulle ook al kom, en vir wie hulle ook al in hul huis verwelkom.
Laat ons skyn, Filemon! Laat ons skyn vir Jesus met ’n helder, hélder glans.
____________________
Liewe Here, gee tog dat liefde ook die laaste woord in al my keuses en besluite spreek.
Donderdag 6 FEBRUARIE 2020 Lees 1 Johannes 5:1-5
Ook die ander?
Die liefde vir God bestaan dan daarin dat ons sy gebooie gehoorsaam. Sy gebooie is ook nie moeilik om te gehoorsaam nie … (v. 3).
Nie moeilik nie, sê Johannes. Nou ja …
Ons sal met hom verskil – en dalk net in die geheim, want ons is kerkmense, en kerkmense is nie daaraan gewoond om van Bybelse uitsprake te verskil nie. In elk geval nie openlik nie. Maar, ai, Johannes, hoe sê jy dan die nakoming van die gebooie is “nie moeilik nie”?
Ons hoor dat jy nie juis na al die fyner besonderhede in die Tien Gebooie verwys nie, maar na die oorkoepelende beginsel, naamlik “elkeen wat vir die Vader liefhet, het ook die ander lief wat kinders van die Vader is”.
Maar