Memmed İsmayıl

Unuttuğun Yerdeyim


Скачать книгу

bahar yeri…

      Canınla çok övünme

                         Cansızın da canı var,

      Dere derinliğinde

                         Duyarsın uçurumu.

      Kışın kuruyup kalan,

                         Yazın dil açanı var

      Gölgesinden bellidir

                         Ağaçların durumu.

      Bir gün ölmeye ne var,

                           Doğmak işin çetini.

      Yola çıkanlar bilir

                         Yolculuk ne demektir.

      Arzu hüzün kaynağı,

                         Azaptır ana betni,

      Dünya her şeyi bilip

                         Hiçbir şey bilmemektir…

      Mısralara çevrilir

                         İçimden kalkan kıyam

      Unuttura da bilir,

                         Hatırlata da beni…

      Adresleri değişen

                         Bir vizit kağıdıyam

      Saklaya da bilirsin,

                         Yırtıp ata da beni…

      İzini azdırdı mı,

                         Yolunu tuttukların,

      Kuşu uçtu göklere,

                         Suyu toprağa gider.

      Ne seni tanıyanlar,

                           Ne de unuttukların,

      Vatandan çıkış yolu

                           Unutulmaya gider…

      Ne ağaç altı gölge,

                           Ne yaprak üstü ışık…

      Yâri yoldaşı görmek

                         Dalınca100 baka baka…

      Ve benden geçen vatan

                         Bahtı karma karışık,

      Kesilen başı görmek

                         Kılınca baka baka…

      Adaşım, Bu Tarih Tekrar Olundu

      Şair Mehemmed Hadi’ye

      Adaşım, bu tarih tekrar olundu

      Her şeyi diyecek bu başlık böyle.

      Ben de senin gibi inkâr olundum,

      Adaşım, gel bana yoldaşlık eyle.

      İnsanın toprakta inadı yoldu(r),

      Bir eli yetse de bir eli yetmez.

      Benim de niyetim, ayak baş oldu,101

      Başım ayağımdan ireli gitmez.

      Döner mısralara alın terleri

      İlhamı olanın kısmeti yoktur.

      Çıkar pazarlara ak defterleri,

      Yazılan kâğıdın kıymeti yoktur.

      Kur’an ayetidir kader kısmeti

      Sütü uyuturlar102 üyüşmek103 için.

      Asrın evvelinde yiten Memmed’i104

      Asrın sonlarında değişmek için.

      Bu çark-ı feleğe teker de derler,

      Sende yitenleri bende bul, şimdi.

      Gel, yitik yitiği tapar105 da derler

      Ben yittim, yerime sen tapıl şimdi.

      Unutulanların Şairi

      Dumanı dışarı çıkmaz her ‘od’un

      Hakkı bulanların şairiyim ben.

      Becerebilirseniz beni unutun

      Unutulanların şairiyim ben!

      Kırkıncı Kapıyım Sırrım Bilinmez

      Kırkıncı kapıyım sırrım bilinmez,

      Bir sır ki, ne akşam, ne sabah bilir.

      Ben öyle yerdeyim, yerim bilinmez,

      Yerde mi, gökte mi, bir Allah bilir.

      Ömür, yaşanası haftalar, aylar,

      Ölüm, duyulası son haber olur.

      Yitirir adını denizde çaylar

      Hezer’e vardı mı, Kür, Hezer olur.

      Ben ki, gözlemedim, göze girmeni,

      Bir gün gözden çıkar göze girenler.

      Ben sana kıyamam, sen yitir beni,

      Yitir, aziz olur yitirilenler....

      Geldiğin gibi de gitmek güzeldir

      Bedenden sıyrılıp ruh olmak güzel.

      Denize karışıp yitmek güzeldir,

      Tanrı’ya kavuşup yok olmak güzel.

      VATANIN BÜTÜN YOLLARI SONUNDA GURBETE ÇIKTI

      Uzun Bir Cümledir Vatan Toprağı

      Hakkın arkasınca güneş izinde,

      Güneyle, kuzeyin Türk vadisinde

      Uzun bir cümledir vatan toprağı!

      Batıdan doğuya yolu upuzun,

      Ortada virgüldür Hezer denizi

      İtil’dir, Fırat’tır kol budakları

      Önünde mübteda Ege suları

      Sonunda nidadır Tanrı dağları

      Okunsa uçuklar dili sonsuzun.

      Hiç kimse okuyup başa çıkamaz,

      Uzun bir cümledir vatan toprağı

      Uzundur, dünyanın ömründen uzun!

      Şairleri Susmayan Bir Vatan Basılmamış

      Canında can kalmadı

                     Var mı candan yananın?

      Bir kederli hâlin var

                     Virane