hafifçe esiyordu.
Masalımsı dünyasını açtı önümde renk renk –
Gökkubbesi pırıl pırıl, toprağı çiçek çiçek,
Bağ bahçeler, sırça köşkler, sıra sıra sütunlar
Arasında sessiz sessiz gezen sayısız kullar.
Tanımadık yüzler gördüm ben onların içinde,
Kuşlar, yaratıklar gördüm, hepsi tuhaf biçimde –
Ben, dünyanın üstündeydim, bir tanrıydım şu anda,
O, durgunca parlıyordu, ayağımın altında.
Rüyada en kötücül bir cinci narası gibi
Duyuyordum derinlerden denizin hiddetini
Ve bakarken bu rüyanın sessizlik sarayından
Ak bir köpük uluyordu dışarıda anbean.
SONBAHAR AKŞAMI
Güz akşamındaki bu loş aydınlık
Gizemli, zarif bir güzellik saklar…
Ağaçların meşum şavkında artık
Görülmez bir hüznü inler yapraklar;
Titrerken göklerin pusarık alnı,
Siyahlar örtünüp kararırken yer,
Hoyrat bir yel dolaşarak her yanı
Bazen yakın fırtınayı müjdeler.
Çöküşle acizlik – ve dört bir yana
Yayılan solgun, ürkek tebessüm:
Ne çok yakışıyor dertli insana
Acının meyvesi utangaç hüzün.
АЛЬПЫ
Сквозь лазурный сумрак ночи
Альпы снежные глядят;
Помертвелые их очи
Льдистым ужасом разят.
Властью некой обаянны,
До восшествия Зари,
Дремлют, грозны и туманны,
Словно падшие цари!..
Но Восток лишь заалеет,
Чарам гибельным конец-
Первый в небе просветлеет
Брата старшего венец.
И с главы большого брата
На меньших бежит струя,
И блестит в венцах из злата
Вся воскресшая семья!..
MAL`ARIA 4
Люблю сей божий гнев! Люблю сие незримо
Во всем разлитое, таинственное Зло -
В цветах, в источнике прозрачном, как стекло,
И в радужных лучах, и в самом небе Рима!
Всё та ж высокая, безоблачная твердь,
Всё так же грудь твоя легко и сладко дышит,
Всё тот же теплый ветр верхи дерев колышет,
Всё тот же запах роз… и это всё есть Смерть!..
ALPLER
Bulutsuz gecelerde
Alpler parlak devlerdir
Donup kalmış gözlerde –
Dehşettir titreyen tir tir.
Şafak öncesi onlar
Bir denizin buz hali,
Uyuklarken korkunçlar
Yenik krallar misali!
Ama şafak sökünce
O korkunç büyü yiter
Parlak taçla ilkönce
Büyük kardeş baş diker.
Ardından küçüklerle
Şafak uğraşır bir bir
Ve altın çelenklerle
Tüm sülale dirilir!..
MAL’ARİA 5
Ah, bu tanrı öfkesi! Her yanda çağıldayan
Bu meçhul, bu esrarlı Kötülüğü severim –
Çiçeklerde, sularda o vardır, parıldayan
Cam örneği, ve eşsiz Roma göğünde derin!
Hep o ürpertilerle titriyor göğün bağrı
Hep o hazla atıyor senin de kalbin güm güm
Hep o sıcacık rüzgâr okşuyor yaprakları
Hep o koku çiçeklerde… ve onun adı ÖLÜM!
Как ведать, может быть, и есть в природе звуки,
Благоухания, цветы и голоса -
Предвестники для нас последнего часа
И усладители последней нашей муки, -
И ими-то Судеб посланник роковой,
Когда сынов Земли из жизни вызывает,
Как тканью легкою, свой образ прикрывает…
Да утаит от них приход ужасный свой!..
SILENTIUM!6
Молчи, скрывайся и таи
И чувства и мечты свои -
Пускай в душевной глубине
Встают и заходят оне
Безмолвно, как звезды в ночи,-
Любуйся