Ahmet Emin Atasoy

Rus Şiiri Antolojisi


Скачать книгу

обетах – лживые обманы;

      В невинном взгляде – льстивый взор;

      В умах возвышенных – туманы,

      Надутой глупости позор…

      Бог с ними! Я страну земную

      С упреком тайным разлюбил;

      Душой постигнул жизнь другую,

      В ту жизнь мечты переселил

      И странствую без дальних нужд,

      Земли жилец, земнова чужд.

1829

      DÜŞ KIRIKLIĞI

      Yaşam için bildiklerim nelerse,

      Hepsi boşmuş – kitap ve düş ürünü;

      Durduk yere yememiş o, meğerse,

      Kötülükle saçmalığın mührünü.

      İçtenlikle karşılardım önceden

      Her sabah güneşin doğuşunu ben,

      Dünyada her şeye açmıştım kucak

      Bir çocuktum çünkü, saf bir yavrucak!

      Herkese uzanmış açıktı elim –

      Herkesle kardeştim, her şeye vurgun!

      Çok kısa zamanda fakat fark ettim

      Yanılsama olduğunu çoğunun:

      Her şey kuruntuymuş, tatlı bir oyun –

      O tertemiz aşkım, o cesaretim…

      Anladım, akrabam soyum değilmiş,

      Anladım dostum da hain biriymiş,

      Sürüymüş sevdiğim insan yığını,

      Umutsa, dünyanın şirin yalanı,

      Temiz palavraymış sunulan adak

      En masum bakışta bir hile varmış,

      Bilgelik yoksunu başları ancak

      Aptallık simgesi bir gurur sarmış.

      Tanrı yardımıyla yaşam seyrinde

      Reddettim hükmünü çirkinliklerin.

      Ve ruhum başka bir dünya içinde

      Hülyalarım kadar renkli ve zengin.

      Ben ki tuhaf gezgin, ben – büyük kaçak,

      Kendi dünyamdayım, dünyadan uzak.

1829

      СОЛОВЕЙ

      Подражание Пушкину

      Пленившись розой, соловей

      И день и ночь поет над ней;

      Но роза молча песням внемлет,

      Невинный сон ее объемлет…

      На лире так певец иной

      Поет для девы молодой;

      Он страстью пламенной сгорает,

      А дева милая не знает -

      Кому поет он? отчего

      Печальны песни так его?..

1831

      НЕ ШУМИ ТЫ, РОЖЬ

      Не шуми ты, рожь,

      Спелым колосом!

      Ты не пой, косарь,

      Про широку степь!

      Мне не для чего

      Собирать добро,

      Мне не для чего

      Богатеть теперь!

      Прочил молодец,

      Прочил доброе,

      Не своей душе -

      Душе-девице.

      BÜLBÜL

      Puşkin’e nazire

      Bülbül sevdalandı nazlı bir güle,

      Aşk dilendi gece gündüz türküyle;

      Ne ki gülü sarmadı bu eğlence

      Masum bir rüyaya daldı sessizce…

      Bazen bir şarkıcı basıp lirine

      Diller döker körpe sevgilisine;

      O yansa da kösnül duygular ile

      Genç kızın gerçi yok haberi bile

      Kimin için söylenir bu türküler?

      Nedendir onlarda bu derin keder?

1831

      HIŞIRDAMA SEN…

      Hışırdama sen,

      Bozkır çavdarı!

      Türküler yakma,

      Tırpancı dayı!

      Ne gerek bana

      Fazla bereket,

      Ne gerek bana

      Geciken servet!

      Sildim o genci,

      Servetini de –

      Kendimden önce

      Yârin kalbinde.

      Сладко было мне

      Глядеть в очи ей,

      В очи, полные

      Полюбовных дум!

      И те ясные

      Очи стухнули,

      Спит могильным сном

      Красна девица!

      Тяжелей горы,

      Темней полночи

      Легла на сердце

      Дума черная!

1834

      ЦВЕТОК

      Природы милое творенье,

      Цветок, долины украшенье,

      На миг взлелеянный весной,

      Безвестен